فقط برای امروز-شانزدهم فروردین

احساس همدلی 16 فروردین

«سرانجام فردی از افکار و کارهای نامعقولی که انجام داده بودم، با خبر شد.»

کتاب پایه

v

معتادان، اغلب احساس بسیار منحصر به فردی دارند. ما مطمئن هستیم که هیچ کس مانند ما مواد مصرف نکرده است و مجبور به انجام کارهایی که ما برای به دست آوردن آن انجام داده⁯ایم، نبوده است. این احساس که هیچ کس واقعاً ما را درک نمی⁯کند، می⁯تواند ما را برای سالهای بسیار از بهبودی دور نگاه دارد.

اما وقتی وارد اتاقهای معتادان گمنام می⁯شویم، رفته رفته احساس "بدترین" بودن یا "بی⁯عقل⁯ترین" بودن را از دست می⁯دهیم. وقتی اعضاء تجربیات خود را مشارکت می⁯کنند، به صحبت⁯های آنها گوش می⁯دهیم. متوجه می⁯شویم دیگران نیز همان مسیر منحرفی که ما طی کرده⁯ایم را طی کرده⁯اند و باز هم قادر به دستیابی به بهبودی بوده⁯اند. به تدریج باور می⁯کنیم بهبودی در دسترس ما نیز قرار دارد.

در حالی که در بهبودی خود پیشرفت می⁯کنیم، گاهی اوقات فکر ما هنوز نامعقول است. اما وقتی دوران سخت خود را با دیگران مشارکت می‌کنیم، متوجه می⁯شویم دیگران با ما احساس همدلی می⁯کنند و درباره چگونگی رویارویی با مشکلات خود صحبت می⁯کنند. مهم نیست فکر ما چقدر مغشوش به نظر رسد، در هر حال، وقتی دیگران از طریق صحبت کردن درباره راه حل⁯هایی که پیدا کرده⁯اند با ما ارتباط برقرار می⁯کنند، امیدوار می⁯شویم. رفته رفته باور می⁯کنیم می⁯توانیم برای ادامه بهبودی خود، از مرحله⁯ای که سپری می⁯کنیم، سربلند بیرون بیاییم.

هدیه معتادان گمنام این است که یاد می⁯گیریم تنها نیستیم. می⁯توانیم از طریق مشارکت تجربه، توانایی و حتی فکر نامعقول خود با سایر اعضاء پاک شویم و پاک بمانیم. با انجام این کار، آماده استقبال از راه حل⁯هایی می⁯شویم که دیگران برای مشکلاتی که ما با آنها روبرو می⁯شویم، پیدا کرده⁯اند.

v

فقط برای امروز: سپاسگذارم از اینکه می⁯توانم با دیگران احساس همدلی کنم. امروز، وقتی آنها تجربیات خود را به مشارکت می⁯گذارند، به صحبت⁯هایشان گوش می⁯دهم و تجربیات خود را با آنها در میان می⁯گذارم.