مژده وصل تو کو کز سرجان برخیزم

طایر قدسم و از دام جهان برخیزم

بولای تو که گر بنده ی خویشم خوانی

از سرخواجگی کون و مکان برخیزم

یارب از ابر هدایت برسان بارانی

پیشتر زانکه چو گردی زمیان برخیزم

برسرتربت من با می و مطرب بنشین

تا ببویت زلحد رقص کنان برخیزم

خیزوبالابنما ای بت شیرین حرکات

کزسرجان و جهان دست فشان برخیزم

گرچه پیرم تو شبی تنگ در آغوشم گیر

تا سحرگه زکنار تو جوان برخیزم

روز مرگم نفسی مهلت دیدار بده

تا چو حافظ زسرجان و جهان برخیزم