سوم فروردین - نسخه‌ی قابل چاپ

امروز با دانش اصول خودیاری قدم‌ها، متوجه شده‌ام که با اعتیادم باعث شدم به خود و اطرافیان صدمات جدی بزنم. من تنها در گرداب خودخواهی باعث نابودی لحظات عمرم می‌شدم. سعی می‌کنم از خود و اطرافیانم دلجویی و جبران خسارت بکنم. اولین قدم، برای جبران خسارت از خود و دیگران، پاک بودن و دخالت نکردن در کارهای آنهاست. آیا این وظایف مهم را همیشه به‌خاطر هم داشت؟ من به عنوان یک فرد وابسته به سم نیکوتین و افکار و رفتارهای ناسالم، عاجز و خسته شده‌ام. اکنون آماده هستم تا دست از رفتارهای معتادگونه و ناعاقلانه خود بردارم. از خداوند کمک می‌خواهم تا در گرداب غیر اصولی‌ای که باعث ویرانی روح و روانم گشته سرنگون نشوم. آفریدگارا! قدرت و دانش درک و احترام به وجودم را که به آن آسیب رسانده‌ام عطا فرما. امروز متوجه هستم که عدم آشنایی با خودم و عدم جهان‌بینی و ذهن بیمار و کپک زده‌ام باعث شده است که به خودم بی‌حرمتی کرده و به دیگران هم آسیب برسانم. در اثر شرمندگی و خجالت از این اجبار و بی‌اختیاری خودم را در تنایی بیماریم اسیر کردم.
تنهایی و انزوا باعث وابستگی می‌شود!