چهاردهم فروردین - نسخه‌ی قابل چاپ

امروز خداوند را سپاسگزار هستم می‌دانم که مرا در به ‌کارگیری اصول خودیاری بهبودی کمک خواهد داد. خداوند با رهایی من از دست دیو عادت و وابستگی و هم‌وابستگی‌ها به من حق انتخاب داده و مرا کمک کرد، تا از بلاتکلیفی در این جهان نجات یابم و بدانم که بیهوده خلق نشده‌ام. با آرامشی که در حریم او پیدا می‌کنم، آن را به عنوان عشق به خود و دیگران اهدا خواهم نمود. ارزش‌های واقعی بهای بودن در امان خداوند است. او مرا در انتخاب حال خوبی، دوستان بهبودی شیوه‌های مناسب زندگی، احساس تعلق خاطر، احترام به عواطف و احساساتم همراهی می‌کند. از او می‌خواهم که مرا در رهایی از احساسات و اعمالی که به خود و دیگران زیان می‌رساندم، یاری دهد. این‌که در هر لحظه حالتم متغیر خواهد بود و ممکن است در این تغییر حالت افکار و رفتارم به صورت خودخواهانه نشان دهم. زیرا بیماری من با کوچکترین مسئله هم عود می‌کند. باید بدانم که در این تغییر حالت‌ها من مقصر نیستم، امّا در همه حال می‌توانم حال خودم را خوب نمایم و از این حالت خارج شوم، اصول روحانی و معنوی برنامه توانایی شناخت و مراقبت و جبران خسارت را به من داده است.
از این‌که حق انتخاب دارم زندگیم زیبا شده!