13 اسفند -روز به روز - نسخه‌ی قابل چاپ

13 اسفند
ما زنده به آنيم كه آرام نگيريم!
در اين جمله‌ی کوتاه اشاره به آن است كه ما به عنوان يك موجود زنده معنا و مفهومي به غير از اجراي امور محوله برای اداره‌ی زندگی نداريم. مثلاً: كار كردن و تحصيل درآمد، تحصيل علم و دانش، ازدواج و همسرداري، تربيت فرزندان و ... امروز اجراي عمل درست و افكار سالم زندگي روحاني ما را تشكيل مي‌دهند. هر كدام از ما بهر كاري خلق شده‌ايم و مشغول به فعاليت در همان حوزه مي‌باشيم. چرا بعضي ما از كارمان كه در آن مهارت هم كسب كرده‌ايم ناراضي هستيم و آن را دوست نداريم؟ امروز عشق ورزيدن در كار مي‌تواند به ما كمك شايانی كند. امروز طبق اصول برنامه خداوند معشوق ما و ما هم عاشق او هستيم. آيا عاشق دستورات معشوق را باه ديده‌ی منت انجام نمي‌دهد؟ مي‌دانيم كه انجام مي‌دهد، پس به این ارتباط معنوی و اصول روحانی به صورت باور نگاه كرده و بدانيم كه انجام كارهايمان به ما قدرت و استقلال مالي و اعتماد به نفس مي‌دهد و دستورات معشوقمان را انجام داده و كار خودمان را نیز انجام دهيم!
تبديل به كسي شويم كه خداوند مي‌خواهد!