در جاهاییکه مردم برای حمل و نقل خود به شتر وابسته هستند .انها یک عبارت برای گفتن دارند به خداوند اعتماد کن و شترت را به یک درخت ببند .من به این گفته به عنوان یک توصیف واضح از انچه که ما در الانان " انجام دادن کارهای عملی " می نامیم .فکر میکنم در درجه اول ما به نیروی برترمان اعتماد میکنیم .اعتماد کردن اثبات و تصدیق مسیری است که می خواهیم . پذیرنده ء انچه را که خداوند برای ما انتخاب میکند باشیم . ما خود را از سرنوشت مان جدا نمی کنیم و روز خود را با انتظار مطمئنی ملاقات می کنیم ما در انتظار یک معجزه هستیم درست همانطور که انها گفتند .........اما ما نمی توانیم از نیروی برترمان برای انجام کار هایی که به وضوح خودمان می توانیم انجام دهیم
انتظار داشته باشیم ما باید سهم خود را انجام دهیم .قدم های دوازده گانه به ما کمک میکند تا بین مسئولیت هایمان و انچه را که به
خداوند واگذار میکنیم تمایز قائل شویم

یادآوری امروز


امروز من به خاطر راهنمایی نیروی برترم و بخاطر حس مشترکی که برای بکار بردن این راهنمایی در بقیه امور زندگی روز مره ام لازم بوده .سپاسگزارم
"هیچ شخص دیگری نمی تواند نقش ما را در رفاقت و مشارکت بی نظیرمان که با نیروی برترمان توسعه داده ایم توصیف کند.......