صایب تبریزی چه زیبا گفت :

"فکر را پر بدهید"

و نترسید که از سقف عقیده برود بالاتر
"فکر باید بپرد"
برسد تا سر کوه تردید
و ببیند که میان افق باورها
کفر و ایمان چه به هم نزدیکند
....
"فکر اگر پربکشد"

جای این توپ و تفنگ، اینهمه جنگ
سینه ها دشت محبت گردد
دستها مزرع گلهای قشنگ
......
"فکر اگر پر بکشد"هیچکس کافر و ننگ و نجس و مشرک نیست
همه پاکیم و رها .

همیشه دير می‌فهميم!

وقتی چیزی در حال تمام شدن باشد

يک لحظه آفتاب در هوای سرد غنيمت می‌شود.

خدا در مواقع سختي‌ها تنها پناه می‌شود.يک قطره نور در دريای تاريکی همه‌ی دنيا می‌شود.يک عزيز وقتی که از دست رفت همه کس می‌شود.پاييز وقتی که تمام شد٬ به نظر قشنگ و قشنگ‌تر می‌شود…امروز به همه چیز خوب بنگرقدر داشته‌هایت را بدان و سپاسگزار پروردگارت باش!عزیزانت را در آغوش بگیربگو که چقدر آنها را دوست داری!به زندگی‌ات عشق بورز و زیبا زندگی کن…فرصت‌ها را از دست نده!زندگی آنقدرها هم طولانی نيست…شاید فردایی نباشد!قدرش را بدان!