از ترس تا عشق - نسخهی قابل چاپ +- انجمن بانیان بهبودی (http://forum.banianbehboodi.ir) +-- انجمن: انجمن هم وابستگان گمنام CODA (http://forum.banianbehboodi.ir/forumdisplay.php?fid=5) +--- انجمن: نشریات و مطالب مربوط به وابستگان (http://forum.banianbehboodi.ir/forumdisplay.php?fid=321) +--- موضوع: از ترس تا عشق (/showthread.php?tid=6470) |
از ترس تا عشق - Atlas - 2014-12-20 می دانم که عشق اساسی ترین جوهر هستی و کلید دگرگونی زندگی من است و در عالم هستی مطلقا چیزی نیست که دوست داشتنی نباشد. - منیت بحران را دوست ندارد زیرا بحران اغلب موجب می شود که به درون بنگری و برای قدردانی و شناخت قدرت معنوی خویش آماده شوی. - منیت شما با مقصود نهایی حضور تو در سیاره خاک، مستقیم درگیر می شود. - با چسبیدن به ترس از عدم کفایت ممکن است از هرگونه ماجراجویی احتراز کنی. - منیت تو با گناه جان می گیرد و سرحال می شود. - نفس پرستی عشق را نمی پذیرد. - منیت عشق جعلی را ترویج می کند. چگونه عشق را به جای ترس بنشانی - به خود یادآور شو که خداوند تو را با عشقی کامل، بی تغییر و فناناپذیر آفریده است. - خود را ببخش و دیگر بار از حضور عشق در زندگی استقبال کن. - به جای توجه به خطاهای دیگران، به مهربانی آنان بیندیش. - به خود یادآور شو که مدام باید عشق و خدمت عرضه کنی و این کار تا چه اندازه ارزشمند است. - به دیگران نشان بده که لعن و نفرین و دشنام معنا ندارد. - بپذیر همان هستی که باید باشی. - اعتراف کن که خود نفس را به عنوان راهنمای باطنی خود برگزیده ای و اکنون به این ترتیب قصد داری راهنمای دیگری را انتخاب کنی و او کسی نیست جز خود متعالی. RE: از ترس تا عشق - sepahrad - 2014-12-26 آیا زمانیکه اشتباهی از شما سر میزند، آنرا می پذیرید؟ مسئولیت آنرا به عهده میگیرید؟ در گذشته چگونه عمل میکردید؟ ما به علت خود محوری و تحت تاثیر بودن همیشه فکر میکردیم که از همه بهتر میدانیم و به علت عدم مسئولیت پذیری، حاضر به قبول اشتباه نبودیم. چون در صورت قبول اشتباه احساس میکردیم که غرور ما از بین میرود و یا همیشه برای خود توجیه می آوردیم که تقصیر فلانی شد که من کارم درست از آب در نیامد و صدمه دیدم و باز دوباره تکرار اشتباه میکردیم و به علت غرور بی جا و عدم سلامت عقل حاضر به قبول اشتباه نبودیم. چون مجبور می شدیم که مسئولیت آنرا به عهده بگیریم. اما امروز که شخصیت دروغی را از بین برده ایم و به مرحله ای از خویشتن پذیری رسیده ایم، به این درک هم رسیده ایم که اشتباه می کنیم ولی نباید تکرار اشتباه بکنیم و اگر اشتباهی کردیم، باید مسئولیت آنرا به عهده بگیریم و تاوان آنرا پس بدهیم تا دو مرتبه اشتباه نکنیم. ما امروز دیگر ترس از قضاوت نداریم، مشورت می کنیم و راه درست را انتخاب میکنیم.
|