ببین


بلبل را ، که حتی در قفس هم می‌خواند

پروانه را ، که حتی با وجود کوتاهی عمر، از پرواز دست نمی‌کشد

طاووس را ، که زشتی پاهایش، افسرده‌اش نساخته

زرافه را ، که هرگز گردن‌کشی نمی‌کند

کرم را ،که بی‌دست و پا بودنش، او را از حرکت باز نداشته

جغد را ، که شب‌ها چگونه به مراقبه مشغول است

عقاب را ، که چگونه چشمانش را به هدفش دوخته است

سگ را ، که تو نجس می‌خوانیَش اما او به تو وفادار مانده

گوسفند را ، که چگونه قربانی خوشی‌ها و ناخوشی‌های توست

زنبور را ، که چگونه از گل شهد برمی‌آورد و از دشمن دمار

لاک‌پشت را ، که چگونه شجاعانه به جای لاک دیگران در لاک خود پنهان شده

پشه را ، که چگونه غرور و عظمت تو را در هم می‌شکند و خشم نهفته‌ات را بیرون می‌ریزد

ماهی را ، که چگونه سودای کرمی کوچک او را به دام می‌اندازد

اسب را ، که چگونه از روی نجابت به ولی نعمت خود خدمت می‌کند

 



و نبین

کرکس را ، که پیوسته در انتظار مرگ دیگران است

طوطی را ، چرا که بی‌اندیشه هر گفته‌ای را تکرار می‌کند

کفتار را ، چرا که خفت ریزه‌خواری می‌کشد

ملخ را ، چرا که تاراجگر زحمات دیگران است

عنکبوت را ، چرا که تنها به فکر بنای خانه خود است

عقرب را ، چرا که در دشواری‌ها به جای حل مسئله، حلال مسئله را می‌کشد