و چه خوش گفت سعدی:
 «سعدیا ، دی رفت و فردا هم چنان معلوم نیست--- در میان این و آن فرصت شمار امروز را»


 برای غلبه بر نگرانی باید درهای دیروز و فردا را به روی خویش ببندیم و به وظیفة امروز بیندیشیم و تدبیر را جانشین بیم از آینده كنیم.  

هرکسی درس مخصوص به خود را می گیرد. ما می توانیم به سه طریق واکنش نشان

دهیم زندگی من مجموعه ای از درسهایی است که به آن نیاز دارم، درسهایی با نظم و ترتیب

تمام در زندگی ام روی می دهد.( این سالمترین برخورد است و حد اکثر آرامش ذهن را تامین

می کند.)زندگی یک مسابقه بخت آزمایی است اما من از هر اتفاقی که در زندگی روی می دهد

نهایت استفاده را می برم (این دومین انتخاب خوب است و کیفیت متوسطی را به زندگی می

بخشد)چرا همیشه همه بلاها سر من می آید؟ (این طرز برخورد نهایت ناکامی و بدبختی را

تضمین می کند)ما در زندگی مرتبا با درسهای تازه ای روبرو می شویم و تا زمانی که درسی

را یاد نگیریم مجبور به گذراندن دوباره آن هستیم.