طبقه‌بندی افراد از نظر دهن بینی


دسته اول

افرادی هستند که «عادت کرده‌اند» هر چه را که بشنوند بپذیرند! در واقع این

افراد در طول عمرشان آموزش خاصی در جهت فکر کردن در مورد آنچه که

می‌شنوند دریافت نکرده و تمرینی ندارند. شاید هم هنوز از این ناحیه آسیب

نخورده‌‌اند تا حواس‌شان را جمع‌تر کنند! به هر حال این‌ها همیشه همین طور

بوده‌اند، الآن هم، همان الگوهای قبلی‌شان را تکرار می‌کنند اما جای آموزش

و ‌‌یادگیری دارند و می‌توانند با فراگیری روش‌های تجزیه و تحلیل و جایگزین

کردن «عادت جدید»، «عادت قبلی» را کنار بگذارند.

دسته سوم

هم کسانی هستند که انگار‌‌یک محفظه تو خالی، بین گوش و مغزشان کار

گذاشته شده، به طوری که هیچ‌‌یک از شنیده‌های آنها، این قدرت را ندارد که از

آن محفظه خارج شده و به مغزشان برسد، بنابراین بعید است آموزش بتواند

تأثیری بر این دسته بگذارد. اما دسته‌های اول و دوم می‌توانند تحت

آموزش‌هایی از راه مقدماتی‌‌یا پیشرفته قرار بگیرند و زودباوری و دهن‌بینی

خود را کنار بگذارند.

شش گام برای این که دهن بین نباشیم


در این جا‌‌یکی از ساده‌ترین روش‌ها، برای تجزیه و تحلیل و بررسی آنچه که می‌شنویم

ارائه می‌شود، روشی که به سادگی می‌توان آن را به کار بست و نتایج آن را دید و

شش گام دارد:


اول این که آنچه را می‌شنویم با خود تکرار کرده (یا اگر در تصمیم‌گیری ما اهمیت

دارد‌‌یادداشت کرده) و درباره آن فکر کنیم.

در گام دوم، در مورد آنچه شنیده‌ایم سؤالاتی می‌سازیم و با استفاده از منابعی که در

دسترس داریم به آنها پاسخ می‌دهیم.

در مرحله سوم، سعی می‌کنیم معانی مختلف آن را درک و حتی کشف کنیم و با عقل

سلیم و منطق مقایسه نماییم.

در گام چهارم به گوینده، اهداف و ویژگی‌های او هم توجه کرده و آنها را در

نتیجه‌گیری‌مان لحاظ می‌کنیم.

در مرحله پنجم اگر نیاز باشد پیش نیازهای لازم را برای درک بیشتر، تهیه و مطالعه

می‌کنیم.

و بالاخره در گام ششم اگر قابل باور و درست بود آن را باور کرده و به عنوان‌‌ یک

داده اطلاعاتی جدید وارد زندگی خود می‌کنیم.

در گام اول

شایعه را با خود تکرار و درباره آن فکر کنید. بدیهی است که این شایعه در

تصمیم شما برای استفاده از مایع  تأثیر خواهد داشت، پس نمی‌توانید بی‌تفاوت از کنار

آن عبور کنید.


در گام دوم

سؤالاتی در ارتباط با موضوع بسازید و از خود بپرسید: آیا تا کنون استفاده

از این مایع سفیدکننده  باعث پوسیدگی لباس‌هایم شده است؟ اگر خیر، آیا ممکن است‌

ترکیبات مواد تشکیل‌دهنده آن ناگهان تغییر کرده باشد، به طوری که باعث پوسیدگی

شود؟ آیا تغییر ‌ترکیبات روی قوطی‌‌ یا شیشه‌ آن، قید شده است؟ آیا ممکن است یک

تغییر سهوی و اتفاقی در کارخانه روی داده باشد؟ منبع اعلام کننده‌ این خبر چیست؟ آیا

خود کارخانه این خبر را اعلام کرده یا منبع نامعلوم است؟ آیا ممکن است منبع

اعلام‌کننده، غرض خاصی داشته باشد و سؤالاتی از این قبیل. سعی کنید برای این

سؤالات پاسخ‌هایی بیابید.

در مرحله سوم

کوشش کنید این شایعه را بهتر درک کرده تا با عقل سلیم بسنجید، ‌مثلاً اگر در این چند

وقت که از مایع سفید کننده استفاده کرده‌اید مشکلی برای لباس‌ها ایجاد شده، این شایعه

می‌تواند از نظر منطقی درست باشد و یا عقل سلیم حکم می‌کند اگر تغییری ناخواسته در

ترکیبات مایع   ایجاد شده باشد، خود کارخانه تولید کننده برای جلوگیری از خراب شدن

اعتبار خود این موضوع را اعلام کرده و یا حتی مایعات سفید کننده‌‌ مشکل‌دار را از

مغازه‌ها جمع‌آوری ‌کند و یا حداقل به‌طور رسمی اعلام ‌نماید که مایع های  مذکور،

برای مصارف خاصی (مثلاً‌ لباس‌های روغنی) مورد استفاده دارد.

در گام چهارم

به گوینده و اهداف او توجه کنید. اگر گوینده نامعلوم است و اسم و رسم خود را اعلام

نکرده، چه بسا غرض داشته و تنها قصدش تخریب شرکت رقیب بوده باشد. معمولاً‌

اخبار موثق را مسئولین دولتی امور بهداشتی یا خود کارخانه یا سایر افراد مسئول اعلام

عمومی می‌کنند، نه یک منبع خبری ناشناس و مجهول.

در گام پنجم

اگر موضوع برایمان خیلی مهم باشد می‌توانیم با متخصصان و صاحب‌نظران مشورت کرده یا در این زمینه مطالعه و بررسی و تجربه بیشتری داشته باشیم. مثلاً می‌‌توان یک قطعه لباس یا پارچه را چند بار پشت سرهم به طور آزمایشی با این مایع سفید کننده شست و نتیجه را دید و بالاخره با تمام این اطلاعات

در گام ششم

تکلیف نهایی را روشن می‌کنید که در این مثال به دلیل عدم اثبات (بعد از تجربه) و

ناموثق بودن منابع خبر، بهتر است استفاده از مایع سفید کننده را ادامه دهید.