گاهی آرزو می کنم...

کاش هرگز نمی دیدمت تا امروز غم ندیدنت را

بخورم!!

کاش لبخندهایت آنقدر زیبا نبودند که امروز آرزوی

دیدن یک لحظه

فقط یک لحظه از لبخندهای عاشقانه ات را داشته

باشم!

کاش چشمان معصومت به چشمانم خیره نمی شد

تا امروز

چشمان من به یاد آن لحظه بهانه گیرند و اشک

بریزند!

کاش حرف های دلم را بهت نگفته بودم تا امروز با

خود نگویم

" آخه او که میدونست چقدر دوستش دارم!!!!

************************


نگات قشنگه ولیكن یه كم عجیب و مبهمه

من از كجا شروع كنم دوست دارم یه عالمه

من و گذاشتی و بازم یه بار دیگه رفتی سفر

نمی دونم شاید سفر برای دردات مرهمه

تا وقتی اینجا بمونی یه حالت عجیبیه

من چه جوری واست بگم بارون قشنگ ونم نمه

هوای رفتن كه كنی واسه تو فرقی نداره

اما به جون اون چشات مرگ گلای مریمه

آخرشم دق می كنم تا من و دوست داشته باشی

مردن كه از عاشقیه یک دفعه نیست كه كم كمه

من نمی دونم تو چرا اینجور نگاهم می كنی

زیر نگاه نافذت نگاه عاشقم خمه

می پرسم از چشمای تو ممكنه اینجا بمونی ؟

می خندی و جواب می دی رفتن من مسلمه

برو به خاطر خودت اما به من قول بده

هرجای دنیا كه بری دیگه نشو مال همه

رسمه كه لحظه ی سفر یادگاری به هم می دن

قشنگ ترین هدیه ی تو تو قلب من یه مشت غمه

شاید این و بهم دادی كه همیشه با من باشه

حق با تو،تو راست می گی غمت همیشه پیشمه

دیدی گلا شب كه میشه اشكاشونو رو پاک می كنن

یادت باشه چشم منم همیشه غرق شبنمه

تو می ری و اسم من واز رودلت خط می زنی

اسم قشنگ تو ولی همیشه هرجا یادمه

چشمای روشنت یه كم كاش هوای من رو داشت

تنها توقعم فقط یه بار جواب نامه

دوستت

دارم را من

دل آویزترین شعر جهان

یافته ام این گل سرخ من است

دامنی پركن از این گل كه بری خانه

دشمن که فشانی به دوست راز خوشبختی

هركس به پراكندن اوست تو هم ای خوب من این

نكته به تكرار بگو این دل آویزترین شعر جهان را همه

وقت نه به یك بار و به ده بار به صد بار بگو دوستت دارم

را با من بسیار بگو دوستم داری را از من بسیار بپرس