18- آیا برای یادگیری، ازدواج و یا آرامش دیگری احساس مسئولیت می کنم؟ چطور؟

بله در گذشته همیشه فکر میکردم من باید به اطرافیان و خانواده ام  کمک کنم  تا همه چیز یاد بگیرن، و به آرامش برسن
حتی برادر کوچکتری داشتم که یکسال از پاکیش گذشته بود براش خواستگاری رفتم با اینکه اون خودش مخالفت میکرد ولی من به حرفاش گوش نکردم و براش زن گرفتم

خدا رو شکر الان زندگیشون خوبه ،

ولی من در برنامه یاد گرفتم که نباید کسی رو مجبور به کاری بکنم و  فقط فقط میتونم تجربه بدم  و در مورد آرامش هم هر کسی آرامشش به خودش مربوط میشه و  آرامش یک مسئله درونی محسوب میشه. تنها کاری که من میتونم بکنم اینه که آرامش دیگران به هم نزنم و  تجربه بدم همین.

من یاد گرفتم که یادگیری هرکس بنابه شخصیت واستعداد افراد متفاوت من به دیگران اگرنیاز به کمک داشته باشند ودرحد توان من باشد کمک خواهم کرد چون کارکرد قدمها بدعت همین برنامه است یعنی خدمت به طرق مختلف ولی یادگیری یک جمله کلی است چون خود یادگیری شاخه های مختلف داره ممکنه من درجامعه ویامحیط کاریک معلم باشم خوب حتما باید به دیگران دریادگیری کمک کنم ولی درغیراینصورت همانطورکه اشاره کردم درحد فهم ودرک وبادرنظرگرفتن اولویت ها حتما کمک خواهم کرد . درزمینه ازدواج که بازهم یک امرتخصصی هست خوب مراکزی وجود دارد چون همه روانشناسهاهم درزمینه ازدواج فعالیت نمی کنند یعنی جزو تخصصشان نیست بازهم به نظرمن تنها کمک فکری من پیشنهاد مراکزی هست که اونجا میتونن کمک دریافت کنند ولی درزمینه آرامش این یک مسئله درونی است که هرکس شخصا باید براش دست به کاربشه وخوب عین همین برنامه ای که ماهمگی توش هستیم همه میتونن تجارب مختلف خودشون رو به دوست بهبودیشون بدن ونهایتا باز خود شخص هست که بادرنظرگرفتن شرایط زندگیش میدونه کدوم قسمت تجارب رااستفاده نکنه وکدام بخشش روبکارببنده .