بررسی راههای روحانی14 تیر

«ماهیت باور ما روش دعاها و مراقبههای ما را مشخص میکند.»

کتاب پایه

v

چگونه دعا میکنیم؟ برای هر عضو NA، این امر موضوعی کاملاً شخصی است. بسیاری از ما متوجه میشویم که در طول زمان بر اساس آنچه از دیگران یاد میگیریم و به نحوی که راحت هستیم، روشی را برای دعا و مراقبه پیدا میکنیم.

برخی از ما با ذهن بستهای نسبت به نیرویی برتر از خود به NA میآییم. اما وقتی با راهنمای خود مینشینیم و مشکلات خود را بحث میکنیم و قدم دوم را کاملاً بررسی میکنیم، موجب خوشبختی است که میتوانیم هر برداشتی از نیروی برتر که برای ما جذابیت دارد، انتخاب کنیم.

درست همان طور که تعریف ما از نیرویی برتر از خود، از معتادی به معتادی دیگر فرق میکند، روش ما برای دستیابی به "ارتباطی آگاهانه" نیز همین طور است. برخی از ما در خدمات مذهبی شرکت میکنیم؛ برخی از ما آواز میخوانیم؛ برخی از ما آرام مینشینیم و با هر کسی که حضور دارد صحبت میکنیم؛ برخی از ما از طریق یگانگی با طبیعت، ارتباطی روحانی برقرار میکنیم. "روش صحیح" برای دعا و مراقبه هر روشی است که به ما در بهبود بخشیدن به ارتباط آگاهانه خود با نیروی برتر کمک میکند.

همواره برای شروع بهتر است از دیگران بپرسیم چگونه به هدایت روحانی خود دست یافتهاند. خواندن کتاب قبل از شروع دورههای مراقبه نیز میتواند به ما کمک کند. بسیاری از افراد این جستجو را قبل از ما انجام دادهاند. وقتی رشد روحانی را جستجو میکنیم، میتوانیم از تجربه آنها بهره زیادی ببریم.

v

فقط برای امروز: راههای خود را برای بهبود بخشیدن به ارتباط آگاهانه خود با خداوندی که درک میکنم، بررسی میکنم.

چگونه بدانیم که در زندگی معنوی پیش رفته ایم؟
با تواضع هر چه پیش تر برویم،متواضع تر خواهیم بود.
چنین فردی در می یابد که بدون خدا هیچ است.
سوامی ویوکناندا گفته است:
«با خدا می توان بر امواج شناور بود؛بی خدا نمی توان از آستانه ی در عبور کرد.»

14 تير
امروز با اصول برنامه‌ی خودیاری سعي خواهم كرد، تا از عادت و وابستگی و هم‌وابستگي به رفتار و افكار ناسالم و خودمحوري دست بردارم. باید اين‌را بدانم كه اين عالم هستي، طبق اصول و نظام خاصی ساخته و هدايت مي‌شود، يعني ناظم و سازنده‌اي مدبر مسئول اداره كردن آن است و نيروي كوچك و محدود من هيچ توانايي براي تغيير و هدايت آن ندارد. آيا بهتر نيست دست از لجاجت برداشته و بگذارم خداوند كار خودش را بكند؟ اين را بدانم كه من فقط توانايي براي بيست و چهار ساعت زندگي را برای خودم دارا هستم، اگر اين انرژي را صرف اداره‌ي امور معمولي خودم بكنم موفق خواهم بود. امروز لازم است كه براي رسيدن به صلح و آرامش دروني و بيروني خواسته‌هايم را محدود کردم و در يك حالت تعادل بين خود و جهان اطراف خود قرار دهم. آيا مي‌دانم كه تغيير دادن ديگران از عهده‌ي من برنمي‌آيد؟ آيا با درخواست غير ممكن و غير اصولي از افراد و خودم، فقط بهبودي خودم را در موقعيت خطرناك قرار داده‌ام؟ من مشکل اصلی در بیماریم هستم و با این بیماری می‌توانم به خیلی‌ها صدمه بزنم. بودن من در محیط جلسات و زندگی با اصول خودیاری مانعی برای عود بیماری است.
دست از خدايي كردن بردار!

14 تیر
من با درد زیادی به الانان آمدم و به سرعت قلب و آغوشم را به سوی آنچه که برنامه و اعضاء میخواستند به من نشان دهند ، گشودم . آنچه که کشف کردم این بود : هر انچه که من در طی مسیر زندگی با ان مواجه میشوم به اندازه اینکه چطور تجربه ها را تفسیر کنم ، مهم نیست . به عبارت دیگر ، من حق انتخاب در مورد روش زندگی کردن را دارم . برای مثال : من همیشه انتظار داشتم که شادمانی و خوشحالی را از دیگران دریافت کنم به ویژه از طرف والدین الکلی خود . بیشتر زندگی من در انتظار این گذشت که آنها عشق و رضایتشان را به طوری به من نشان دهند که بتوانم بفهمم . و اینطور نبود . در نتیجه احساس میکردم محروم مانده ام و دوست داشتنی هم نیستم . الانان کمکم کرد تا وضعیتم را جور دیگری تفسیر کنم . هنگامیکه قدمها را کار میکردم یاد گرفتم که دوست داشتنی هستم ، بی اغتناء به هر آنچه که والدین یا هر کس دیگری در مورد من فکر میکرد . من میتوانم به هر آنچه که از دست داده ام تاسف بخورم یا میتوانم از شانسی که به دست آوردهام تا عشق بورزم قدر دانی کنم و همچنین از خودم قدر دانی کنم . من هر دو کار را انجام میدهم ، اما امروز میدانم که انتخابی در پیش رو دارم .
یاد اوری امروز
زمان آن فرا رسیده که دیگر از کسی انتظار نداشته باشم تا مراقبم باشد تنها کسی که میتواند آنطور که دوست دارم به من عشق بورزد ، خودم هستم . " به تدریج این حقیقت را که ارزوهای من ممکن است دقیقا آن طور که میخواهم برآورده نشوند پذیرفتم ، اما در عین حال یاد گرفتم که میتوانم شاد باشم حتی اگر آنطور نشود .

اندیشه امروز 14 تیر ماه 
 a day at a time 

یکبار در برنامه شنیدم که کسی می گفت : " فکر کشنده واقعیت است " . حال که به گذشته و روزهای اعتیاد نگاه می کنم و به کارهای ديوانه واری که از من سر زده است فکر می کنم معنای این عبارت بیشتر مفهوم پیدا می کند . یکی از مزایای برنامه برای من آن بوده است که آگاهی مرا در مورد جهان پیرامونم افزایش داده است چنانکه قادرم واقعیت را ببینم و ار آن لذت ببرم . این امر مرا در غلبه بر مشکلات که اغلب به بزرگنمایی آنها اقدام می کردم یاری خواهد داد و دیگر تلاش نخواهم کرد که از هر مشکلی یک تراژدي بسازم . 

آیا من به درک واقعیت که لازمه رسیدن به آرامش است ، دست يافته ام ؟ 

آیا احساس درک واقعيات زندگی در من قدرت گرفته است ؟

آیادرک موقعیت ها ، فرصتها و پی بردن به واقعیتهای جهان هستی برای اولین بار پس از آنروزهای تاریک اعتیاد موجب هیجان من گردیده است ؟

آیا با فاصله گرفتن از فلسفه معتاد گونه : " اهمیت ندارد ، یا مهم نیست " من قادرم که مسایل و مشکلات را روشن تر و با وضوح بیشتری ببینم ؟

آیا من از این تغییر و تحول احساس خوشحالی می کنم ؟

" بر روی واقعیت ها تمرکز کن " 

اندییشه امروز 14 تیر ماه a day at a time 

کپی از این مطلب فقط با ذکر نام سایت www.forum.banianbehboodi.ir  مجاز می باشد .