6-آیا سعی می کردم چیزی را اصلاح کنم به دلیل اینکه نگران یا وحشت زده بودم ؟
(سئوالاتی در مورد عجز )

بله من همیشه به خاطر نگرانی وترس از آینده و این که کمال گرا هستم

وهمه چیز رو بدون عیب ونقص میخوام چون میخوام نقص های خودم رو مخفی کنم

به دلیل تایید طلبی و......سعی دراصلاح همه چیز دارم ولی باکمک نیروی برترم واستفاده از تجربیات راهنما ودوستان بهبودی

تلاش میکنم که در چرخه تعادل قرار بگیرم.

آمین آمین آمین

بله قبل از برنامه چون ترسها درمن زياد بود هميشه سعي در تغيير ديگران داشتم وميخواستم انها وچيزهايي که در اطرافم بودند اصلاح کنم وبه اين دليل نگران بودم ،افسرده بودم، وخيلي جاها تعقير شدم وهميشه حس بد همراه من بود،امروزه ياد گرفتم فقط از خودم مراقبت کنم واون ديد ونگرش را روي خودم بگذارم ودر کل براي خودم باشم ودر مقابل ديگران فقط سهمم را انجام دهم

اکثر کارها و حمایت های ناسالم ما از مصرف کننده بخاطر ترس هامون بود، ترس از ابرو، ترس از قضاوت دوستان ، ترس از زندان اونها، همیشه سعی میکردم  کارها رو اصلاح کنم درست کنم اما غافل از اینکه با حمایت ناسالم نذاشتم اونا به عجزشون برسن و خدای میکردم .اما امروز با اومدن به جلسه دیگه فهمیدم خودم عاجز هستم و نمیتونم کاری کنم به جای ترس باید ایمان داشته باشم به نیروی برترم .

سلام دوستان در رابطه با این سوال باید بگم بیمار من سالهاست که شکر خدا پاک هست و من از این بابت از خداوند سپاسگذارم اما متاسفانه فقط پاکی هست عملکرد مالیش نسبتا بهتر شده و من میبینم کم کم احساس مسئولیتهاش بیشتر شده در این سالها و ی سری از تعهدات مالیشو بر عهده گرفته اما چیزی که در تمام این سالها به من آسیب زده خیانتهایی بوده که به من کرده و مدام در ارتباط با خانمهای دیگه بوده و این خیلی منو اذیت کرده و اینم بگم که توی این سالها با کمک انجمن سعی کردم روی خودم متمرکز باشم و رشد کنم و تونستم ی کوچولو رو خودم کار کنم و توانمندیهامو بدست بیارم از لحاظ مالی خود کفا شدم در رشته ی تحصیلی مورد علاقه ام ادامه تحصیل دادم کنترلم رو از روی دیگران برداشتم و روی خودم انداختم جلسات بهبودیمو جدی گرفتم و سعی کردم با خدمت کردن در انجمن در مسیر بهبودی باقی بمونم اما بیمارم بارفتارهاش بدبینی هاش و تهمتهایی که به من میزنه و خیانتهایی که میکنه باعث آزارم میشه جالب اینجاست که دنبال مچ گیری نبودم اما خودش همیشه لو رفته میدونم که بیماره و این هم شاخه ای از بیماریش گاهی واقعا تصمیم به جدایی میگیرم ولی وقتی محبتش رو در حق بچه هام میبینم و علاقه ی بچه هام و به پدرشون دچار تردید میشم به خاطر پسرم بیشتر پسرم 15 سالشه و قبلن وقتی 9 سالش بود دست به خودکشی زده وقتی من اسم جدایی میارم به من میگه خودمو میکشم و من واقعا میترسم این کارو بکنه و من نتونم خودم و ببخشم الان چند هفته اس ی جورایی به پذیرش رسیدم روی جریان خیانت همسرم و سعی میکنم ندید بگیرمش و تمرکزم و انداختم روی خودم و تربیت بچه هام
دنبال کارهای مهاجرتم به اروپا و ادامه تحصیل دراونجا هستم همسرم که بی تفاوتیمو الان میبینه سعی میکنه بهم نزدیکتر بشه دیگه میخوام با کمک خداوند دست از این وحشت مضخرف بردارم و بپذیرم با یک معتاد دارم زندگی میکنم که هر لحظه ممکنه روی یک شاخه از بیماریش باشه خیلی سخته اما تلاشمو میکنم دوستان در حق من و خونواده ام دعا کنید و اگر تجربه ای دارید در اختیار من بگذارید ممنونم