.








   آيا ما به خاطر اعمال و حركاتمان عذرخواهي مي كنيم ؟ آيا خويش را حق به جانب دانسته و معتقديم كه اين عيب و اشكال مانيست و با خود مي گوييم "اگر آنها هم در چنين خانواده اي بودند همين كار را مي كردند؟"










.

گاهی من با رفتارم به دیگران خسارت میزنم پس اگر خواهان آرامش باشم مشورت میکنم و مراقب رفتار خود باشم و فقط برای امروز را به کار ببرم آن وقت است که نیاز به عذر خواهی نیست و اگر زمانی از روی عصبانیت حرفی میزنم یا کاری انجام میدم دیگر آن کار را انجام ندهم اما در هر صورت عذرخواهی میکنم.قبل از آشنایی با الاتین همیشه دیگران را مقصر میدانستم اما امروز با راهنمایم مشارکت میکنم و سهم خود را در میاورم .زمانی که بخواهم بر روی اشتباهات خود سرپوش بگذارم و خود را مبرا کنم به خود میگویم که دلیل انجام کارم درست بوده ،اما من در آن زمان صداقت ندارم ،اما اگر پذیرش داشته باشم دیگه خود را توجیح نمیکنم چون افکار من همیشه دنبال توجیه خود هستند.