عمل نکردن من از روی نواقص نسبی است اما بطور کلی امروز نواقصی مثل تنبلی و مردن ازاری که بخاطر مصرف مواد داشتم دیگر در من وجود ندارد.و نواقص دیگر هم مثل نه نگفتن و غیره خیلی کمتر شده است.

در گذشته من تابلویی از نواقص بودم .که توسط هر بیسوادی به راحتی خوانده می شدم .با تابلو ورود ممنوع برابری می کردم .همه ترس داشتند از ارتباط و هم صحبت شدن با من . اما الان دیگر با دست کشیدن نسبی از نواقص تابلو عبور آزاد شدم .کسی ترسی از من ندارد .از این بابت خدارا شکر می کنم .

با کمک خداوند و استفاده از اصول بهبودی بیشتر نواقصم کمرنگ شده اند وسعی دارم به طرف رشد باشد .نقص وابستگی واعتیاد به مخدر که رفت خیلی از نواقص را با خود برد .از شاخص ترین آنها دروغ ناصداقتی خود محوری افراط وتفریط.و....اما چندتایی که کمرنگ شده اما همراه دارم تنبلی .لذت طلبی یکم .قدرت و شهامت نه گفتن قشنگ را هم ندارم .اما چون از روی بیشتر نواقصم دیگر رفتار نمی کنم .خانواده ام دیگر با افتخار از این که فرزند آنها هستم یاد میکنند .نه مثل گذشته (مایه ننگ آبروریزی)