16- چگونه می توانم اراده خداوند را در اعمال و کلماتی که به دیگران خطاب می کند مثل الکلی، معتاد بکار برم؟

با سپردن خودم به نیروی برتر،تسلیم دربرابراو میپذیرم که کامل نیستم،خدا نیستموچک کردن خودم با راهنما و مشارکت مداوم

خواست و اراده خداوند این است که من با شرافت و احترام زندگی کنم'مثلا گفتن یک دروغ ممکن است منافعی برایم داشته باشد اما یک ادم دروغگو در جامعه نه شرافت دارد نه احترام پس دروغگویی خواست خداوند نیست۰خواست خدا اینست من مردم را با الفاظ نیکو صدا کنم چه بسا با یک نگاه تحقیر امیز من با یک ریشخند من با یک نگاه عاقل اندر سفیه من دلی بشکند و این قطعا خواست خدا نیست

من سعی میکنم که کننرلش نکنم ومورد قضاوت قرارش ندم سعی میکنم نکات مثبت اورا براش همیشه عمده کنم بهش عشق بدم ومسئولیتهاش را بعهده نگیرم وهرگز دائما درکنارش تکرارنکنم که اون بیماری داره بلکه هنوزم همه لیست بزرگی از توانایی هست کهبه واقع هم اینطور هست منظورم دریک کلام امید دادن به جای ناامیدکردن وسرزنش چون این بیماران بسیار احتیاج به عشق وتشویق دارند . 

نباید انها را در مورد رفتارهایشان قضاوت کنم،مثلا معتادم من نباید به او توهین کنم چون بنده بیمار خداست پس سعی میکنم مثبتهای او را ببینم،وقتی که من به بنده های بیمار خداوند ایراد میگیرم یا توهین میکنم به خدا که خالق انهاست اهانت کرده ام و به کار او ایراد گرفته ام باید دیدگاهم را نسبت به انها عوض کرده و خوبی هایشان را ببینم