تسلیم برای همه است 30 تیر

«اگر پس از گذشت مدتی با بهبودی خود مشکل پیدا کنیم، احتمالاً از انجام یک یا چند کاری که در مراحل اولیه بهبودی به ما کمک کرد، دست کشیدهایم.»

کتاب پایه

v

تسلیم فقط مخصوص تازهواردهاست، درست است؟ نه اشتباه است!

پس از گذشت مدتی از بهبودی، برخی از ما تسلیم شرایط خاص افراد باتجربه میشویم. فکر میکنیم چیزهایی را درباره بهبودی، خداوند، NA و خود میدانیم و قطعاً هم همین طور است. اما مسئله این است که فکر میکنیم به قدر کافی میدانیم و تصور میکنیم دانستن صِرف کافیست. اما آنچه پس از تصور دانستن آن میآموزیم و انجام میدهیم، واقعاً تأثیر دارد.

خودپسندی و از خود خشنودی میتواند ما را در مخمصه بزرگی بیندازد. وقتی درمییابیم "به کارگیری اصول" با قدرت شخصی خود مؤثر نیست، میتوانیم آنچه در آغاز برای ما مؤثر بوده را انجام دهیم: تسلیم. وقتی درمییابیم هنوز عاجز هستیم و زندگی ما دوباره غیر قابل اداره شده، باید مراقبت نیرویی برتر از خود را جستجو کنیم. وقتی متوجه میشویم خود درمانی چندان هم درمانبخش نیست، باید از "ارزش درمانی کمک یک معتاد به معتاد دیگر" بهره گیریم.

v

فقط برای امروز: به راهنمایی، پشتیبانی و نیرویی فراتر از نیروی خود نیاز دارم. به جلسهای میروم، به سراغ تازهواردی میروم، با راهنمای خود تماس میگیرم، خطاب به نیروی برتر خود دعا میکنم—کاری انجام میدهم که بیان کند «من تسلیم شدهام.»

وقتی به آن سوی حیات رخت بر بندیم،
از مانخواهند پرسید؛
«چه برنامه هایی را در سر داشتی؟»
بلکه پرسیده خواهد شد ؛
«چه کرده ای؟»

30 تير
امروز سعي مي‌كنم كه عشق و دوستي مبناي رابطه‌ی من با خود و مردم و جهان اطرافم باشد. با اين شيوه مطمئناً تمام رويدادهاي امروزم به نحو چشمگيري به سود من خواهد بود، تا زندگيم را با شكوهتر و آرام كند. امروز مي‌دانم كه بيماري من علاوه بر جسم، فكر، عواطف، احساس و روح مرا نيز آلوده كرده بود. آيا از طريق ارتباط با خداوند و خدمتگزاري به دوستان همدردم و رعایت اصول خودیاری برنامه نيازهاي روحاني و معنويم را برآورده خواهد کرد؟ من اگر انتظار چيزهاي خوب را دارم تنها وقتي به دست خواهم آورد كه آن را بدون توقع و چشم‌داشت، در اختيار همدردان و نيازمندان قرار دهم. امروز مي‌دانم عشق به تنهايي معناي خاصي ندارد، بلكه باید آن‌را در زندگي اجرايش كنم، تا مفاهيم عشق بلاعوض و عشق ورزي به خود و همنوعان را كسب كنم. امروز به شكرانه‌ی تولد دوباره‌ام، لحظاتي را با خود و خداوند خلوت مي‌كنم. می‌دانم هر ارتباطی با خالق برای من به‌عنوان یک وابسته یک امتیاز زندگی بخش است. امّا بشرطی که تک‌خوری نکرده و آنچه که گیرم افتاده است را به دیگران هم بدهم. این را می‌دانم که باید این عشق را به دیگران بدهم. عشقی که جاری نباشد تبدیل به باطلاق خواهد شد و مرا در خودش غرق خواهد نمود.
از آن چه گيرت آمده هديه بده!

30 تیر
گاهی اوقات اینقدر غرق در مشکلات میشوم که راهنمایی هایی که بدست آورده ام را فراموش میکنم . هنگامیکه تمایل پیدا می کنم تا آنها را رها کنم ، می توانم به صحبت های دیگران گوش داده و از نیروی برترم خط مشی بگیرم . در این صورت بهتر قادر خواهم بود تا خود را از شر مشکلات رها کرده و آنها را حل نمایم . این موضوع کاملا برایم مشخص است که هر گاه در گیر مسئله (مشکلی) میشوم مانند فردی هستم که در یک کولاک برف قادر به دیدن نمی باشد . کولاک آنقدر شدید است که نمی توانم جاده را ببینم . من نمیتوانستم بگویم که از چه مسیری شروع کردم و به کجا خاتمه داده ام . تلاش میکردم مسیرم را انتخاب کنم . اما بالاخره محاصره شدم و کنار جاده متوقف شدم تا طوفان فرو بنشیند . در نتیجه فهمیدم که اگر از درخت های حاشیه جاده به عنوان راهنما کمک میگرفتم تا موقعیتم را در نظر داشته باشم ، می توانستم مسیرم را پیدا کنم . هنگامیکه می پذیرم کمک ها به صورت غیر منتظره ای به سراغم می آیند ، می توانم خود را از قید مشکلات رها کنم و مشتاقانه کمک دریافت کنم
یاد آوری امروز
من باید کارهای زیادی را برای خودم انجام دهم ، اما من یک فرد کاملا خود کفا نیستم . من نیازمند کمک ، حمایت و راهنمایی از سوی نیروی برتر و دوستانم در الانان هستم . وقتی امروز خود را درگیر مشکلی می بینم برای مدتی آنرا رها میکنم تا کمک لازم را بدست آورم . وقتی یاد می گیریم مشکلات را رها کنیم .............مشارکت های دوستانه و کمک دیگر اعضاء یک حمایت قوی و محکمی را مهیا خواهد کرد که به ما کمک میکند بفهمیم چطور برنامه الانان میتواند برای ما کار آمد باشد .

انديشه امروز 
 a day at a time   
30 تیرماه 
در دوران اعتیادم من اطمينان داشتم که اراده من همراه با هوش و دانشم قادر به کنترل زندگي و اتفاقات آن به شيوه اي مناسب بوده و موفقيت مرا تضمين مي کند اين ايده فلسفي با نقش خداگونه اي که در پس آن براي خود قائل بودم به ظاهر آهنگ زيبايي داشت ، ولي آيا در عمل کارآيي داشت ؟براي رسيدن به پاسخي صادقانه تنها کافي بود که با نگاهي دقيق به چهره خود در آينه بنگرم و جواب خود را بگيرم : نه ! آيا من هر روز از خداوند درخواست کمک مي کنم ؟آيا امکان دارد که جهت کنترل و پيشبرد زندگيم بيش از انداره به هوش و ذکاوتم و به قدرت اراده ام متکي نباشم ؟من با اين طرز تفکر سخت آميخته ام که هوش و اراده قادر است تمام مشکلات مرا از پيش روي من بردارد و مرا تبديل به يک قدرت فوق العاده نمايد . امروز من دريافته ام که همراه با تغيير تفکر بيمارگونه خود تنها از راه تسليم به اراده خداوند قادر به کسب قدرت جهت رسيدن به اهدافم مي باشد .
 " توکل به خداوند زاييده ايمان است . " 
انديشه امروز 30 تیر ماه  a day at a time  

کپي از اين مطلب فقط با ذکر نام سايت www.forum.banianbehboodi.ir مجاز مي باشد