ما ( مصرف كنندگان مواد مخدر )در تمام دوران مصرفمان مي گفتيم: من مي توانم از پس مواد بر آيم . اين گفته حتي اگر در ابتدا حقيقت داشت ،حالا ديگر چنين نيست.مواد مخدر قطعاً ما را زير سلطه خود در آورد.ما زندگي ميکرديم که مصرف کنيم و مصرف مي کرديم که زندگي کنيم.( مصرف مواد مخدر جزء جدا نشدني زندگي ما شده بود ). خيلي ساده معتاد،فردي است که زندگي اش در اختيار مواد مخدر باشد.
شايد شما اقرار کنيد که با مواد مخدر مشکل داريد، ولي خود را معتاد ندانيد. همه معتادان پيش داوري هايي در مورد معتاد بودن دارند. معتاد بودن اصلا" شرم آور نيست، سوال هاي زير را معتاداني طرح کرده اند که در انجمن معتادان گمنام در حال بهبودي هستند.اگر ترديد داريد که معتاد هستيد يا نه، چند دقيقه وقت بگذاريد و اين سوال ها را بخوانيد، و تا جايي که مي توانيد صادقانه به آنها پاسخ دهيد. (كسي كنارتان نيست. سعي كنيد حداقل يك بار با خودتان صادق باشيد.)
1- آيا هيچ گاه به تنهايي مواد مخدر مصرف كرده ايد؟
2- آيا هيچ گاه ماده مخدري را جايگزين ماده ديگري کرده ايد،با اين تصور که فقط يک نوع ماده خاص براي شما مشکل آفرين بوده است؟
3- آيا هيچ گاه براي به دست آوردن نسخه پزشک جهت تهيه دارو هاي مخدر مجاز،متوسل به درغ گويي و فريبکاري شده ايد؟
4- آيا هيچ گاه ماده مخدري را دزديده ايد،يا براي خريد آن دزدي کرده ايد؟
5- آيا معمولا"موقعي که از خواب بيدار مي شويد يا ميخواهيد بخوابيد مواد مخدر مصرف مي کنيد؟
6- آيا هيچ گاه از ماده مخدر براي خنثي کردن اثرات ماده ديگري استفاده کرده ايد؟
7- آيا از افراد يا جاهايي که در آن مصرف مواد مخدر را ناپسند ميدانند،دوري مي کنيد؟
8- آيا هيچ وقت در اثر مصرف مواد مخدري که نميدانستيد چيست و چه تاثيري دارد مصرف کرده ايد؟
9- آيا هيچ وقت بر اثر مصرف مواد مخدر ،در فعاليت هاي شغلي يا تحصيلي شما خللي ايجاد شده است؟
10- آيا هيچ وقت به دليل جرم هاي مرتبط با مواد مخدر دستگير شده ايد؟
11- آيا هيچ وقت درباره مقدار يا نوع ماده مخدري که مصرف مي کنيد درغ گفته ايد؟
12- آيا خريد مواد مخدر را نسبت به ساير مسئوليت هاي مالي خود در اولويت قرار مي دهيد؟
13- آيا هيچ وقت کوشش کرده ايد مصرف خود را محدود يا متوقف کنيد؟
14- آيا هيچ وقت به دليل مصرف مواد مخدر در زندان،بيمارستان يا مراکز بازپروري بوده ايد؟
15- آيا مصرف مواد مخدر روي خواب يا اشتهاي شما تاثير دارد؟
16- آيا تصور اين که مواد مخدر شما تمام شود برايتان وحشتناک است؟
17- آيا احساس مي کنيد زندگي بدون مواد مخدر براي تان غير ممکن است؟
18- آيا هيچ وقت به سلامت عقل خود شک کرده ايد؟
19- آيا مصرف مواد مخدر زندگي خانوادگي و روابط شما را سرد و تيره کرده است؟
20- آيا هيچ وقت احساس کرده ايد بدون مصرف مواد مخدر در جمع راحت نيستيد،يا به شما خوش نخواهد گذشت؟
21- آيا هيچ وقت به دليل مصرف مواد مخدر حالت تدافعي، احساس گناه يا شرم داشته ايد؟
22- آيا به مواد مخدر زياد فکر مي کنيد؟
23- آيا تا به حال دچار ترس هاي بي دليل و ناشناخته شده ايد؟
24- آيا مصرف مواد مخدر بر روابط جنسي شما تاثير گذاشته است؟
25- آيا هيچ وقت از ماده مخدري که دلخواه شما نبوده استفاده کرده ايد؟
26- آيا هيچ وقت از ماده مخدر براي تسکين اضطراب يا غلبه بر درد هاي عاطفي استفاده کرده ايد؟
27- آيا هيچ گاه به دليل زياده روي در مصرف مواد مخدر دچار مسموميت شده ايد؟
28- آيا به رقم اثرات منفي باز به مصرف مواد ادامه مي دهيد؟
29- آيا همسر، مادر، پدر و يا ساير عزيزانتان بخاطر مصرف مواد
مخدر شما اشكشان در آمده است؟
۳۰- آيا به خاطر مصرف مواد مخدر به شما مشكوك يا بي اعتماد شده اند؟
۳۱- آيا در حين مصرف مواد مخدر خانواده يا دوستان شما شما را ديده اند؟
۳۲- آيا احساس مي كنيد كه رفتارتان پس از مصرف مواد مخدر با زمان خماري كاملاً متفاوت است؟
۳۳- آيا برايتان پيش آمده است كه بخواهيد به مسافرت برويد ولي بخاطر ترس از خماري برنامه سفر را به هم زده باشيد؟
۳۴- آيا به آلبوم عكس هايتان سر زده ايد و بخاطر زيبايي و سر زندگي گذشته اتان افسوس بخوريد؟
۳۵- آيا داخل حمام به قيافه لاغر و نحيف خود توجه كرده ايد و ترسيده باشيد؟
۳۶- فقط به خودتان پاسخ دهيد: آيا فکر مي کنيد که احتمالا" با مواد مخدر مشکل داريد؟
ما دريافتيم که همگي( مصرف كنندگان مواد مخدر ) به تعدادي از اين سوالات پاسخ مثبت داده ايم. اما مهمتر از تعداد اين جواب هاي مثبت، احساس دروني ما و آثار اعتياد در زندگي ماست.
بعضي از اين سوال ها حتي اشاره به مواد مخدر ندارند. به اين دليل که اعتياد نوعي بيماري موذي است که بر همه قسمت هاي زندگي ما اثر مي گذارد، حتي در قسمت هايي که در ارتباط با چنداني با مواد مخدر ندارد. مهم اين نيست که چه نوع ماده مخدري مصرف کرده ايم و مصرف با ما چه کرده است بلكه اين موضوع اهميت دارد كه ما بايستي فكر اساسي به حال خودمان كنيم.
وقتي بار اول اين سوال ها را خوانديم، از فکر اين که شايد معتاد باشيم وحشت زده شديم. بعضي از ما سعي کرديم با چنين حرف هايي اين فکر را ازخود دور کنيم :
اين سوال ها بي معناست - من با ديگران فرق دارم - اين درست است که من مواد مصرف مي کنم، ولي معتاد نيستم - من مشکلات احساسي يا خانوادگي يا شغلي شديد دارم
يا من اين روز ها کمي مصرف مواد از دستم در رفته ،همين.
يا "وقتي همسر يا شغل مناسبي پيدا کنم ، قادر خواهم بود ترک کنم".
اگر معتاد هستيد، گام اول اينست كه بايد اقرار کنيد با مواد مخدر مشکل داريد تا بتوانيد حرکت به سمت بهبودي را آغاز نماييد. پاسخ صادقانه شما به اين پرسش ها، شايد تا حدي نشان دهد که مواد مخدر چطور زندگي شما را براي شما غير قابل اداره کرده است .اعتياد نوعي بيماري است که در صورت نداشتن برنامه بهبودي، عاقبتش زندان، تيمارستان، يا مرگ خواهد بود. بسياري از ما به اين دليل به معتادان گمنام آمديم که مواد مخدر ديگر پاسخ گوي انتظارات ما نبود.
اعتياد، سربلندي، عزت نفس، خانواده، کساني را که دوست داريم و حتي ميل به زندگي را از ما مي گيرد ولي لازم نيست همه به اين مرحله از اعتياد برسند. ما دريافته ايم که جهنم ما درون ما بود.
اگر شما به کمک احتياج داريد، مطمئن باشيد كه راه حل وجود دارد. آن را در انجمن معتادان گمنام خواهيد يافت.
ما در جستجوي راه حل، دست ياري دهنده خواستيم و انجمن معتادان گمنام را پيدا کرديم خراب و شکست خورده ،در اولين جلسه NA شرکت کرديم و نمي دانستيم چه انتظاري بايد داشته باشيم در همان جلسه اول يا دو سه جلسه بعدي، کم کم احساس کرديم ديگران مي خواهند به ما کمک کنند و بهبودي ما برايشان اهميت دارد خودمان فکر مي کرديم که هرگز کاري از پيش نخواهيم برد ولي اعضاء انجمن با اصرار بر اين که مي توانيم بهبودي خود را به دست آوريم، به ما اميدواري دادند. در حلقه ساير معتادان متوجه شديم که ديگر تنها نيستيم. بهبودي فرايندي است که در جلسات ما جريان دارد. مسئله مرگ و زندگي است ما دريافته ايم بهبودي که در اولويت باشد اين برنامه کارساز است. ما با سه حقيقت آزار دهنده رو به رو شديم:
1- ما در برابر اعتياد عاجزيم و زندگي مان غير قابل اداره شده است.
2- اگر چه مسئول بيماري خود نيستيم ولي مسئول بهبودي خود هستيم.
3- بيش از اين نميتوانيم از بابت اعتياد خود،مکان،چيزهاي مختلف يا مردم را سرزنش کنيم .ما بايد با
مشکلات و احساسات خود رو به رو شويم.
شايد شما اقرار کنيد که با مواد مخدر مشکل داريد، ولي خود را معتاد ندانيد. همه معتادان پيش داوري هايي در مورد معتاد بودن دارند. معتاد بودن اصلا" شرم آور نيست، سوال هاي زير را معتاداني طرح کرده اند که در انجمن معتادان گمنام در حال بهبودي هستند.اگر ترديد داريد که معتاد هستيد يا نه، چند دقيقه وقت بگذاريد و اين سوال ها را بخوانيد، و تا جايي که مي توانيد صادقانه به آنها پاسخ دهيد. (كسي كنارتان نيست. سعي كنيد حداقل يك بار با خودتان صادق باشيد.)
1- آيا هيچ گاه به تنهايي مواد مخدر مصرف كرده ايد؟
2- آيا هيچ گاه ماده مخدري را جايگزين ماده ديگري کرده ايد،با اين تصور که فقط يک نوع ماده خاص براي شما مشکل آفرين بوده است؟
3- آيا هيچ گاه براي به دست آوردن نسخه پزشک جهت تهيه دارو هاي مخدر مجاز،متوسل به درغ گويي و فريبکاري شده ايد؟
4- آيا هيچ گاه ماده مخدري را دزديده ايد،يا براي خريد آن دزدي کرده ايد؟
5- آيا معمولا"موقعي که از خواب بيدار مي شويد يا ميخواهيد بخوابيد مواد مخدر مصرف مي کنيد؟
6- آيا هيچ گاه از ماده مخدر براي خنثي کردن اثرات ماده ديگري استفاده کرده ايد؟
7- آيا از افراد يا جاهايي که در آن مصرف مواد مخدر را ناپسند ميدانند،دوري مي کنيد؟
8- آيا هيچ وقت در اثر مصرف مواد مخدري که نميدانستيد چيست و چه تاثيري دارد مصرف کرده ايد؟
9- آيا هيچ وقت بر اثر مصرف مواد مخدر ،در فعاليت هاي شغلي يا تحصيلي شما خللي ايجاد شده است؟
10- آيا هيچ وقت به دليل جرم هاي مرتبط با مواد مخدر دستگير شده ايد؟
11- آيا هيچ وقت درباره مقدار يا نوع ماده مخدري که مصرف مي کنيد درغ گفته ايد؟
12- آيا خريد مواد مخدر را نسبت به ساير مسئوليت هاي مالي خود در اولويت قرار مي دهيد؟
13- آيا هيچ وقت کوشش کرده ايد مصرف خود را محدود يا متوقف کنيد؟
14- آيا هيچ وقت به دليل مصرف مواد مخدر در زندان،بيمارستان يا مراکز بازپروري بوده ايد؟
15- آيا مصرف مواد مخدر روي خواب يا اشتهاي شما تاثير دارد؟
16- آيا تصور اين که مواد مخدر شما تمام شود برايتان وحشتناک است؟
17- آيا احساس مي کنيد زندگي بدون مواد مخدر براي تان غير ممکن است؟
18- آيا هيچ وقت به سلامت عقل خود شک کرده ايد؟
19- آيا مصرف مواد مخدر زندگي خانوادگي و روابط شما را سرد و تيره کرده است؟
20- آيا هيچ وقت احساس کرده ايد بدون مصرف مواد مخدر در جمع راحت نيستيد،يا به شما خوش نخواهد گذشت؟
21- آيا هيچ وقت به دليل مصرف مواد مخدر حالت تدافعي، احساس گناه يا شرم داشته ايد؟
22- آيا به مواد مخدر زياد فکر مي کنيد؟
23- آيا تا به حال دچار ترس هاي بي دليل و ناشناخته شده ايد؟
24- آيا مصرف مواد مخدر بر روابط جنسي شما تاثير گذاشته است؟
25- آيا هيچ وقت از ماده مخدري که دلخواه شما نبوده استفاده کرده ايد؟
26- آيا هيچ وقت از ماده مخدر براي تسکين اضطراب يا غلبه بر درد هاي عاطفي استفاده کرده ايد؟
27- آيا هيچ گاه به دليل زياده روي در مصرف مواد مخدر دچار مسموميت شده ايد؟
28- آيا به رقم اثرات منفي باز به مصرف مواد ادامه مي دهيد؟
29- آيا همسر، مادر، پدر و يا ساير عزيزانتان بخاطر مصرف مواد
مخدر شما اشكشان در آمده است؟
۳۰- آيا به خاطر مصرف مواد مخدر به شما مشكوك يا بي اعتماد شده اند؟
۳۱- آيا در حين مصرف مواد مخدر خانواده يا دوستان شما شما را ديده اند؟
۳۲- آيا احساس مي كنيد كه رفتارتان پس از مصرف مواد مخدر با زمان خماري كاملاً متفاوت است؟
۳۳- آيا برايتان پيش آمده است كه بخواهيد به مسافرت برويد ولي بخاطر ترس از خماري برنامه سفر را به هم زده باشيد؟
۳۴- آيا به آلبوم عكس هايتان سر زده ايد و بخاطر زيبايي و سر زندگي گذشته اتان افسوس بخوريد؟
۳۵- آيا داخل حمام به قيافه لاغر و نحيف خود توجه كرده ايد و ترسيده باشيد؟
۳۶- فقط به خودتان پاسخ دهيد: آيا فکر مي کنيد که احتمالا" با مواد مخدر مشکل داريد؟
ما دريافتيم که همگي( مصرف كنندگان مواد مخدر ) به تعدادي از اين سوالات پاسخ مثبت داده ايم. اما مهمتر از تعداد اين جواب هاي مثبت، احساس دروني ما و آثار اعتياد در زندگي ماست.
بعضي از اين سوال ها حتي اشاره به مواد مخدر ندارند. به اين دليل که اعتياد نوعي بيماري موذي است که بر همه قسمت هاي زندگي ما اثر مي گذارد، حتي در قسمت هايي که در ارتباط با چنداني با مواد مخدر ندارد. مهم اين نيست که چه نوع ماده مخدري مصرف کرده ايم و مصرف با ما چه کرده است بلكه اين موضوع اهميت دارد كه ما بايستي فكر اساسي به حال خودمان كنيم.
وقتي بار اول اين سوال ها را خوانديم، از فکر اين که شايد معتاد باشيم وحشت زده شديم. بعضي از ما سعي کرديم با چنين حرف هايي اين فکر را ازخود دور کنيم :
اين سوال ها بي معناست - من با ديگران فرق دارم - اين درست است که من مواد مصرف مي کنم، ولي معتاد نيستم - من مشکلات احساسي يا خانوادگي يا شغلي شديد دارم
يا من اين روز ها کمي مصرف مواد از دستم در رفته ،همين.
يا "وقتي همسر يا شغل مناسبي پيدا کنم ، قادر خواهم بود ترک کنم".
اگر معتاد هستيد، گام اول اينست كه بايد اقرار کنيد با مواد مخدر مشکل داريد تا بتوانيد حرکت به سمت بهبودي را آغاز نماييد. پاسخ صادقانه شما به اين پرسش ها، شايد تا حدي نشان دهد که مواد مخدر چطور زندگي شما را براي شما غير قابل اداره کرده است .اعتياد نوعي بيماري است که در صورت نداشتن برنامه بهبودي، عاقبتش زندان، تيمارستان، يا مرگ خواهد بود. بسياري از ما به اين دليل به معتادان گمنام آمديم که مواد مخدر ديگر پاسخ گوي انتظارات ما نبود.
اعتياد، سربلندي، عزت نفس، خانواده، کساني را که دوست داريم و حتي ميل به زندگي را از ما مي گيرد ولي لازم نيست همه به اين مرحله از اعتياد برسند. ما دريافته ايم که جهنم ما درون ما بود.
اگر شما به کمک احتياج داريد، مطمئن باشيد كه راه حل وجود دارد. آن را در انجمن معتادان گمنام خواهيد يافت.
ما در جستجوي راه حل، دست ياري دهنده خواستيم و انجمن معتادان گمنام را پيدا کرديم خراب و شکست خورده ،در اولين جلسه NA شرکت کرديم و نمي دانستيم چه انتظاري بايد داشته باشيم در همان جلسه اول يا دو سه جلسه بعدي، کم کم احساس کرديم ديگران مي خواهند به ما کمک کنند و بهبودي ما برايشان اهميت دارد خودمان فکر مي کرديم که هرگز کاري از پيش نخواهيم برد ولي اعضاء انجمن با اصرار بر اين که مي توانيم بهبودي خود را به دست آوريم، به ما اميدواري دادند. در حلقه ساير معتادان متوجه شديم که ديگر تنها نيستيم. بهبودي فرايندي است که در جلسات ما جريان دارد. مسئله مرگ و زندگي است ما دريافته ايم بهبودي که در اولويت باشد اين برنامه کارساز است. ما با سه حقيقت آزار دهنده رو به رو شديم:
1- ما در برابر اعتياد عاجزيم و زندگي مان غير قابل اداره شده است.
2- اگر چه مسئول بيماري خود نيستيم ولي مسئول بهبودي خود هستيم.
3- بيش از اين نميتوانيم از بابت اعتياد خود،مکان،چيزهاي مختلف يا مردم را سرزنش کنيم .ما بايد با
مشکلات و احساسات خود رو به رو شويم.
حتی روز " مرگم " هم تفاهم نخواهیم داشت
من اون روز سفید می پوشم
وتو سیاه
من اون روز سفید می پوشم
وتو سیاه
