ضرب المثلهاي عربي 

 

-لقد ذَلّ مَن بالت علیه الثعالبُ ( خوار شد آنکه بر سرش روبهان ادرار کنند .

 2-عند الرهان تعرف السوابق ( هنگام شرط بندی اسبهای برنده و سبقت گیرنده شناخته می شوند.

 

 

۳- الید الواحده لا تصفّق (یک دست صدا ندارد)

 

4- وهب الأمیر ما لا یملک (از کیسة خلیفه می‌بخشد)

 

5- و للناس فیما یعشقون مذاهب (سلیقه‌ها یکنواخت نیست)

 

6- هل یصلح العطّار ما أفسد الدّهر (آب رفته به جوی باز نیاید)

 

7- من یمدح العروس إلّا أهلها (هیچ کس نمی‌گوید ماست من ترش است)

 

8- من کثر کلامه کثر ملامه (پرگو خطاگوست)

 

9- من قرع باباً و لجّ و لج (عاقبت جوینده یابنده است)

 

10- من طلب العلی سهر اللیالی (گنج خواهی در طلب رنجی ببر)

- من یمدح العروس إلّا أهلها (هیچ کس نمی‌گوید ماست من ترش است)

 

8- من کثر کلامه کثر ملامه (پرگو خطاگوست)

 

9- من قرع باباً و لجّ و لج (عاقبت جوینده یابنده است)

 

10- من طلب العلی سهر اللیالی (گنج خواهی در طلب رنجی ببر)

 

11- من طلب شیئاً وجدّ وجد (عاقبت جوینده یابنده بود)

 

12- من طلب أخاً بلا عیب بقی بلا أخ. (گل بی‌خار خداست یا کجاست)

 

13- من حفر بئراً لأخیه وقع فیها (چاه مکن بهر کسی اول خودت دوم کسی)

 

14- من جدّ وجد (عاقبت جوینده یابنده بود)

 

15- من صارع الحقّ صرعه (با آل علی هر که در افتاد بر افتاد)

 

16- المعیدی تسمع به خیر من أن تراه (آواز دهل شنیدن از دور خوش است)

 

17- المحنه إذا شاعت سهلت (مرگ به انبوه، جشن باشد)

 

18- لکلّ فرعون موسی (دست بالای دست بسیار است)

 

19- لکلّ مقام مقال (هر سخنی جایی و هر نکته مکانی دارد)

 

20- ماحکّ جلدک مثل ظفرک (کسی نخارد پشت من جز ناخن انگشت من)