هنگامیکه ما اعضای جمعیت الکلی های گمنام، صادقانه زندگی گذشته مان را مرور می کنیم پاسخ این سوال را در می یابیم. مسلماً این تجربه به ما نشان می دهد که خوردن الکل به هر شکلی که باشد خطراتی جدی برای فرد الکلی در پی دارد. به گزارش انجمن پزشکی آمریکا :
(( الکل علاوه بر ویژگی اعتیادآورش، اثر روانی نیز بر فرد می گذارد که قدرت تفکر و استدلالش را کاهش می دهد. یک بار نوشیدن الکل برای تغییر قدرت تفکر فرد کافی است و پس از آن او دیگر خوردن الکل را برای خویش امری جایز می شمارد.
فرد الکلی می تواند به خوبی بیاموزد که چگونه خوردن الکل را کنترل کند، اما نمی تواند درد و رنج حاصل از این بیماری را برطرف سازد، بنابراین بدون در نظر گرفتن پیامدهای نامطلوب مشروب خوری، دوباره به آن روی می آورد.))
و ما اینک تکرار می کنیم : آنچه که تا اندازه ای سبب شگفتی می شود این است که انتظار می رفت حفظ هوشیاری، عملی طاقت فرسا و مأیوس کننده باشد ولی این طور نبود! در دورانی که الکل می خوریم حس می کردیم زندگی بدون الکل فاقد معناست. اما برای اکثر اعضای جمعیت الکلی های گمنام یک زندگی واقعی همراه و توامان با هوشیاری است و این نوع حیات برای فرد همچون تجربه ای مسرت بخش خواهد بود . اکنون بیشتر ما داشتن یک زندگی هوشمندانه را به آن همه گرفتاریهایی که حاصل مشروب خوری بود ترجیح دهیم.