از تسلیم تا پذیرش20 آبان

«با آرامش تسلیم می شویم و مراقبت از خود را به خداوندی که درک میکنیم میسپاریم.»

کتاب پایه

v

تسلیم و پذیرش مانند دلباختگی و عشق هستند. دلباختگی وقتی آغاز می شود که با فردی خاص روبرو میشویم. دلباختگی مستلزم چیزی به جز قبول مورد دلباختگی ما نیست. اما تبدیل دلباختگی به عشق مستلزم تلاش بسیار است. این ارتباط اولیه باید به آرامی و با صبر به پیوندی پایدار و جاودان ارتقا یابد.

این موضوع مانند تسلیم و پذیرش است. به آرامی به باور میرسیم که نیرویی برتر از ما میتواند توجه لازم را به ما مبذول دارد. وقتی این نیرو را در زندگی خود میپذیریم، تسلیم به پذیرش تبدیل میگردد. خود را بررسی میکنیم و اجازه میدهیم خداوند همان طور که هستیم ما را مشاهده کند. وقتی به خداوندی که درک میکنیم اجازه میدهیم به اعماق وجود ما دسترسی پیدا کند، میزان بیشتری از مراقبت خداوند را میپذیریم. از این نیرو میخواهیم ما را از کمبودهایمان رها بخشد و در جبران خطاهایی که انجام دادهایم، به ما کمک کند. سپس، شیوه جدیدی از زندگی را در پیش میگیریم، ارتباط آگاهانه خود را بهبود میبخشیم و مراقبت، راهنمایی و قدرت مداوم نیروی برتر خود را میپذیریم.

تسلیم نیز مانند دلباختگی میتواند آغاز رابطهای طولانی مدت باشد. اما برای تبدیل تسلیم به پذیرش، اجازه میدهیم خداوندی که درک میکنیم هر روز از ما مراقبت نماید.

v

فقط برای امروز: بهبودی من فراتر از دلباختگی است. تسلیم شدهام. امروز، ارتباط آگاهانه خود را با نیروی برتر تقویت میکنم و مراقبت مداوم این نیرو از خود را میپذیریم.

فقط برای امروز سعی میکنم با اصول زندگی کنم هرچند دشوار باشد
فقط برای امروز سعی میکنم به اهدافی که به سمت مثبت هست و روزانه در افکارم می چرخد جامع عمل بپوشانم و امروزه را برای نزدیک شدن به این اهداف تلاش خود را بکنم
فقط برای امروز سعی میکنم از حاشیه های روزمرگی زندگی فاصله بگیرم و به اصل و واقعیت زندگی بنگرم و خود را برای واقعیت های زندگی آماده سازم
فقط برای امروز سعی میکنم مانند آنان که روح بزرگی دارند و موضوعات کوچیک باعث از هم پاشیدگی احساسات و افکارشان نمی شود رفتار کنم تا این عادتی شود بر من

اگر می خواهید گلی زیبا شوی؛همه ی التهاب ،هیجان ونگرانی ها را رها کن.
نام «او» را بخوان وبخوان .
به دردمندان ورنج دیدگان خدمت کن!

بازتاب بیستم آبان ماه
پذیرفتن خود
می دانیم که خداوند با عشق ما را نگاه می کند، می دانیم که زمانیکه به سوی او باز می گردیم همه چیز به خوبی با ما خواهد بود، در این دنیا و آخرت.

دوازده گام و دوازده سنت

من دعا می کنم که به خاطر آورم که فرزند خدا هستم، روح خدایی در بدن انسانی خود دارم و اصل اساسی و وظیفه مهم من در زندگی، پذیرفتن، شناختن، عشق و پرورش خودم است. زمانیکه خودم را بپذیرم، ارداه خداوند را می پذیرم.

هنگامیکه خودم را بشناسم و دوست داشته باشم، خداوند را می شناسم و دوست دارم هنگامیکه خود را پرورش دهم، راهنمایی های خداوند را انجام داده ام. دعا می کنم که غرور و خودپسندی از من دور باشد و خدا را با مراقبت از خودم عبادت کنم.

20 آبان
اکنون که به این مقطع زمانی رسیده‌ام، مي‌دانم كه خداوند همه چيز و همه کس من است. تا وقتي كه در تمامي اوقات با او هستم و به او تکیه می‌كنم تنها نيستم. احساس مورد توجه بودن باعث می‌شود که درکارها و ابراز احساسات و نشان دادن عواطف موفق‌تر عمل کنم. من بیمار هستم و نیاز به تیمار و توجه دارم. تا وقتي كه دستان خداوند را رها نكرده‌ام احساس آرامش و صلح و امنيت مي‌كنم. امروز تنها نبوده و تنها نيستم. اکنون که حضور خداوند را در وجودم حس مي‌كنم و با دعا كردن پيوندم را محكمتر مي‌نمایم. وقتي كه از روي آگاهي و تمايل اراده و زندگيم را به خداوند و ارده‌اش تسليم مي‌كنم، باورها در من قوی‌تر می‌شوند و انرژی آنرا در وجودم احساس مي‌كنم. در دعاي امروز از خداوند تقاضا مي‌كردم كه مرا در حل مسائل و رفع مشكلات و يا رها كردن آن‌ها كمك كند. آيا مي‌‌توانم از ترس‌ها و نااميدي‌ها كه زاييده احساس ناتواني است رها شوم؟ وابستگي به خداوند تنها وابستگي سالمی است، كه در آن از اسارت و سرشكستگي و حقارت خبري نيست، بلكه در آن آزادي و رهايي و ارزش والاي انساني قرار دارد.
نزديكي به خداوند به ما جواب مي‌دهد!