یعنی شخص بر اساس سن و شرایط موجود ( شرایط واقعی ) عمل نکند. خیلی مواقع افراد بزرگسالی را میبینیم که مثل بچه های شش ، هفت ساله رفتار میکنند! در خطاب به این گونه افراد معمولا میگویند که اینها بی ملاحظه هستند. نقص بی ملاحظگی از خودمحوری می آید و شخص قادر نیست ، بجز منافع و شرایط خودش ، به چیز دیگری توجه کند! البته باید به این نکته توجه داشت که فقط رفتار کودکانه داشتن را نمیتوان بی ملاحظگی نامید! به نظر من کارهای را که افراد به صورت افراطی انجام میدهند ، به دلیل داشتن نقص بی ملا حظگی شان است. کما این که به ظاهر سودی هم برای خود شخص و یا دیگران داشته باشد!
وقتی داشتم تراز قدم چهارمم را می گرفتم ، متوجه شدم ، بیشتر رنجشها و خشمهای که داشتم ، به خاطر وجود ، نقص بی ملاحظگی ام بوده است...
عدم درک شرایط دیگران و عدم توانایی تحلیل درست رفتار آنها، اهمیت ندادن به نقطه نظرات سایرین ، توجه نکردن به خواسته های دیگران ، قبول نکردن مسئولیت های فردی و اجتماعی گروه سنی ای که شخص در آن گروه جای میگیرد و حتی افراط در انجام مسئولیت ها و وظایف ، اصرار و پافشاری غیر منطقی برای رسیدن به خواسته ای و به قول معروف یلخی عمل کردن از علائم بارز بی ملاحظگی است.