زیر درخت سیب نذر کرده ام به آمدنت . . .
فصل شکوفه زدن از خاطرات نزدیک است !

نمیدانم چه بر سرِ من و این خیابان ها آمده که هر جایی میخواهم بروم به کوچه ی خاطراتمان میرسد . . .

میگفتند باران که می بارد بوی خاک بلند میشود . . .
اما اینجا باران که میزند فقط بوی خاطره ها می آید . . .

حرف تازه ای ندارم فقط خزان در راه است . . .
کلاه بگذار سر خاطراتی که یخ زده اند ، شاید یادت بیافتد جیب هایت را وقتی دست هایم مهمانشان بودند . . .

وشاید سال ها بعد . . .
بی تفاوت از کنار هم بگذریم و . . .
در دل بگوییم : . . .
آن غریبه ! چقدر آشنای خاطراتم بود ! . . .

لامصب مثل سیگار است خاطره . . .
حال می دهد اما از درون می پوساندت . . .

یه نفر ازم پرسید : میشناسیش ؟!
هزارتا خاطره ت اومد جلوی چشمم ،
اما فقط یه لبخند زدم و گفتم : میشناختمش . . .

گاهی عمیقاً مایلم « ماهی » باشم!
ماهی حافظه اش هشت ثانیه است !
بی هیچ « خاطره » ای . . .
هیچ !

امروز خاطراتت را سوزاندم اما بوی خوش هیزمش بیقرارم کرد . . .

نمیدونم بارون چند گیگ حافظه داره که اینقدر خاطره رو تو خودش جا میده؟