تقدیم به سهراب
ﺷﺐ ﺍﺳﺖ
ﻭ ﺩﺭ ﺑﺪﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﭘﺮ ﺩﺭﺩﻡ!
ﻓﻘﯿﺮ ﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎﻝ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯿﮕﺮﺩﻡ
ﺍﺳﯿﺮ ﻇﻠﻤﺘﻢ..
ﺭﻓﯿﻖ ﮐﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪﯼ؟؟!!
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺗﻮ ﻓﺎﻧﻮﺱ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩﻡ!

تقدیم به حداد
چگونه فراموشت کنم تو را که قلم سبزم را به تو هدیه کردم که حتی نوشته هایت همرنگ نوشته هایم باشد
پیشترها سبز را نمیشناختم، بهتر بگویم با سبز رفاقتی نداشتم
سبز را با تو شناختم و دلم میخواهد همیشه با تو سبز بنویسم
عاشقتم

تقدیم به صدف عزیز



صافی آب مرا یاد تو انداخت رفیق
تو دلت سبز ، لبت سرخ ، چراغت روشن
چرخ روزیت همیشه چرخان ، نفست داغ ، تنت گرم ، دعایت با من
روزهایت پی هم خوش باشد

---

تقدیم به همه ی دوستای گل تالار





گیتار زندگی همیشه شاد نمینوازد…
اما دوستش بدار چون غمش هم خاطره میسازد

تقدیم به همه اعضای تالار و اعضای جلسات مجازی


.

لاابالی چه کند دفتر دانایی را

طاقت وعظ نباشد سر سودایی را

آب را قول تو با آتش اگر جمع کند

نتواند که کند عشق و شکیبایی را

دیده را فایده آنست که دلبر بیند

ور نبیند چه بود فایده بینایی را

عاشقان را چه غم از سرزنش دشمن و دوست

یا غم دوست خورد یا غم رسوایی را

همه دانند که من سبزه خط دارم دوست

نه چو دیگر حیوان سبزه صحرایی را

من همان روز دل و صبر به یغما دادم

که مقید شدم آن دلبر یغمایی را

سرو بگذار که قدی و قیامی دارد

گو ببین آمدن و رفتن رعنایی را

گر برانی نرود ور برود بازآید

ناگزیرست مگس دکه حلوایی را

بر حدیث من و حسن تو نیفزاید کس

حد همینست سخندانی و زیبایی را

سعدیا نوبتی امشب دهل صبح نکوفت

یا مگر روز نباشد شب تنهایی را



.

تقدیم به دوست و خواهر عزیزم آرتمیس
پروردگارا در سال جدید به خواب دوستم آرامش ، به بیداریش آسایش ، به زندگیش عافیت ، به مهرش ثبات ، به عشقش وفا ، به عمرش عزت ، به رزقش برکت ، به وجود خود ، همسر و فرزندانش صحت عطا فرما. الهی آمین .

تقدیم به محمد م
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﯿﺴﻮﺯﺍﻧﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ
ﻓﺮﺩﺍ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺳﻮﺧﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ

یک دعا میکنیم با همدیگه








آمین



.

تقدیم به مهلای عزیزم
در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد
حالتی رفت که محراب به فریاد آمد
از من اکنون طمع صبر و دل و هوش مدار
کان تحمل که تو دیدی همه بر باد آمد

ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻓﺮﺩﺍ ﻣﯿﺪﺍﻧﻢ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﺯﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺍﺳﺖ.ﺍﺯﺍﻭ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺩﺭﮐﻨا شما و همسر محترمتان باﺷﺪﻭ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾتان ﻫﻤﻮﺍﺭ ﮐﻨﺪ
...
ﻓردایتان سپید
از طرف من و همسرم صدف به خواهر عزیزمان ارتیمس و همسر محترمشان

تقدیم میکنم به آرامش بخش ترین دوستم صبور عزیزم
صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را
که سر به کوه و بیابان تو داده ای ما را
چو با حبیب نشینی و باده پیمایی
بیاد دار محبان باد پیما را
غرور حسن اجازت مگر نداد ای گل
که پرسشی بکنی عندلیب شیدا را
بخلق و لطف توان صید کرد اهل نظر
به بند و دام نگیرند مرغ دانا را
ندانم از چه سبب رنگ آشنایی نیست
سهی قدان سیه چشم ماه سیما را
جز این قدر نتوان گفت در جمال تو غیب
که صنع مهر و وفا نیست روی زیبا را
در آسمان نه عجب گر بگفته حافظ
سماع زهره برقص آورد مسیحا را