30 آبان رهایی از نواقص خود

«اگر [نواقص شخصیتی] به سلامت و خوشبختی ما کمک میکرد، به این وضعیت نومیدی دچار نمیشدیم.»

کتاب پایه

v

شروع قدمهای ششم و هفتم همواره آسان نیست. شاید احساس کنیم آنقدر مشکل داریم که انگار کاملاً ناقص هستیم. شاید احساس کنیم که انگار زیر تخته سنگی پنهان شدهایم. تحت هیچ شرایط مایل نیستیم معتادان انجمن از نواقص ما مطلع شوند.

احتمالاً دورانی را تجربه خواهیم کرد که در آن همه حرفها و اعمال خود را بررسی میکنیم تا نواقص شخصیتی خود را شناسایی کنیم و از پنهان کردن آنها اطمینان حاصل کنیم. شاید به روز خاصی در گذشته بنگریم و از اینکه آنچه بدان مطمئن هستیم، شرمآورترین چیزی است که تا به حال گفتهایم، یکه بخوریم. عزم خود را جزم میکنیم تا به هر قیمتی از این خصوصیتهای وحشتناک رهایی پیدا کنیم.

اما هیچ جایی در قدمهای ششم یا هفتم بیان نمیشود که ما قادر به کنترل نواقص شخصیتی خود هستیم. در حقیقت، هر چه بیشتر به آنها توجه میکنیم، این نواقص در زندگی ما ثابتتر و پایدارتر میشوند. تشخیص اینکه همان طور که نمیتوانیم اعتیاد خود را کنترل کنیم، قادر به کنترل نواقص خود نیز نیستیم، مستلزم فروتنی است. نمیتوانیم نواقص خود را برطرف کنیم؛ تنها میتوانیم از خداوندی مهربان درخواست کنیم آنها را برطرف نماید.

رهایی از چیزی دردناک میتواند به اندازه رهایی از چیزی خوشایند دشوار باشد. اما بگذارید با آن روبرو شویم—پافشاری مانع بسیار بزرگی است. وقتی واقعاً درباره چیزی که بدان پافشاری میکنیم، فکر میکنیم، تلاش ما صرفاً ارزشمند نیست. زمان آن فرا رسیده که از نواقص شخصیتی خود رها شویم و از خداوند بخواهیم آنها را برطرف نماید.

v

فقط برای امروز: آماده برطرف شدن نواقص خود هستم. از قید و بند رها میشوم و به نیرویی برتر و مهربان اجازه میدهم از من مراقبت نماید.

بهشت همینجاست...
هیچ لذتی بالاتر از کمک به یک انسان نیازمند نیست
این است راهی که باید طی شود تا به مقصد برسد...

هنوز سرگردانم،
بغض می کنم،
می گویم !
صدای «تو»می رسد؛(که می گویی)
«کنار تو هستم!»

30 آبان
امروز معني تسليم به اراده‌ی خداوند ممكن است، در بعضی‌ها چنین تعریف شده باشد كه دست از تلاش و فعاليت بردارند، چون خداوند همه‌ی كارها را انجام مي‌دهد. ولي اين را بدانيم كه تلاش و كوشش تنها سهمي مي‌باشد، كه بايد انجام شود. خداوند به ما قدرت انجام كارها و لذت بردن از فعاليت را عطا نموده است. در اصل كار و فعاليت برای انسان يعني زندگي و زنده بودن است! خداوند ما را خلق كرده است، تا زندگي و تلاش كنيم و حاصل فعاليت خود را صرف امرار زندگي خود نماییم. خداوند با عطا كردن هوش و حواس به ما هدف مشخص داده است، تا با پيگيري هدف خود اميد داشته باشيم. امروز با عملكرد صحيح با تسليم شدن به اراده‌ی خداوند از تنبلي و بي‌حوصلگي دست مي‌كشم. آيا هنوز هم نتيجه فعاليت‌هايم را به بهترين وجهه و نتیجه مي‌خواهم؟ امروز وظيفه‌ی من به عنوان يك انسان قرار گرفتن در مسير سازندگي و فعاليت‌هاي شخصی و اجتماعي مي‌باشد. چیزی که من را می‌ترساند نتیه‌ی کارهایم است. پس من کارم را انجام داده و نتايج اعمالم را به خداوند مي‌سپارم. ما زنده به آنیم که آرام نشینیم.
كار و كوشش از ما، نتيجه با خداوند!

30 آبان a day at a time از کتاب اندیشه امروز
هنگامیکه از خواب بیدار می شوم و به آرامی به روزی که در پیش دارم فکر میکنم، من از خداوند درخواست می کنم که تفکر مرا جهت دهد تا در طول روز بتوانم از احساس ترحم به خود و تزویر و خود محوری به دور باشم. اگر در انتخاب راه و تصمیم گیری به مشکلی بر خودر کنم از خداوند خواهم خواست که قدرت الهام و ارتباط مرا با خویش تقویت نماید تا بتوانم به درستی تصمیم بگیرم. سپس با اعتماد کامل ، آرام و استوار به پیش خواهم رفت چرا که اطمینان دارم که همه چیز به خوبی خواهد گذشت. آیا من بر این باور اعتقاد دارم که زمانیکه از حق خود در رابطه با نتایج اتفاقات صرف نظر می کنم آزادی را خواهم شناخت؟ خداوندا ، بخاطر توانایی که به من داده ای تا سپاسگذار تو باشم ، متشکرم. امروز من آزادم تا زمانیکه می خواهم با خداوند به راز و نیاز مشغول شوم. انتخاب کنم و با استفاده از کلمات و جملاتی که مخصوص من است با او دردل کنم. آیا من برای خداوند این آزادی را که چگونه در زندگی من تاثیر بگذارد قائل هستم یا اینکه در دعا و نیایش خود نتایج خاصی را از او انتظار دارم؟
<<من در مقامی نیستم که از خداوند بخواهم کار بخصوصی را انجام دهد>>