هستی دارای هیچ شخصیتی نیست
شخصیت ها مطرح نیستند
تنها همان چیزی است که هستی
تجربه کردن هستی آنگونه که هست
دانستن حقیقت است.

توکل به خدا چون راه رفتن روی سیم شل است .
تردید و ترس سبب می شود که تعادل و توازن را از دست بدهید ...
و به ورطه تنگدستی و محدودیت بیفتید ....
البته اشکالی ندارد چون توکل به خدا نیز مانند سیرک بازی تمرین می خواهد .....
. مهم نیست که چند بار شکست بخورید ،
دیگر بار برخیزید و از نو آغاز کنید .
چندی نخواهد گذشت که توازن و تعادل برایتان به صورت عادت در خواهد آمد

[][/

در این دنیای گذرا،دنیایی که چیزها می آیند و می روند ، و هیچ چیز باقی نمی ماند...
آیا چیزی ارزش نگران شدن دارد؟
..اشو

ما توکل و اعتماد کردن را آموخته ایم اما آنرا جای اشتباهی قرار داده ایم...
ما به چیزی تکیه می کنیم که خود نمی توانند به خویشتن تکیه کنند،
بانکهایی که ورشکست می شوند،
ضمانتهایی که ارزش آنها متزلزل است،
فرزندان و دوستانی که از اعتماد شما سوء استفاده می کنند...
ما اعتماد خو را بر نیرو و قلمرو زمینی و ثروتهای دنیوی قرار می دهیم
که ناپایدارند
و از بین می روند. ما ایمان خود را به چیزی خارج از خداوند متمرکز می کنیم...

[[/img

]

آدمهای بزرگ قامتشان بلندتر نیست ....
خانه شان بزرگتر نیست ....
ثروتشان هم بیشتر نیست ....
آنها قلبی بزرگ و نگاهی مهربان دارنند .

تفاوت انسان با حیوان در كنترل هوای نفس و هوس ها است.
سقراط

جدال مکن که ارزشت می رود و شوخی مکن که بر تو دلگیر شوند

بهترین در زمان سختی اموختم و دانستم صبور بودن یک ایمان است و خویشتن داری یک نوع عبادت.فهمیدم ناکامی به معنای تاخیر است نه شکست و صبر اوج احترام به حکمت خداست