.








چطور مي توانيم ذهنمان را باز كنيم و به چيزهايي كه ديگران براي كمك كردن به ما مي گويند گوش فرا دهيم ؟






.

باید بنویسم هر چیزی را که میدانم ،هیچ زمانی نمیتوانم فکرم را باز کنم به جز این که به خودم کمک کنم و افکارم را از حالت تشویش و نگرانی دور کنم. ذهن من مانند اسفند روی آتیش است ،پس اول باید آن را آرام کنم با مشارکت کردن و رفتن به جلسات.من باید تکات قدیمی را دور بریزم در آن موقع میتوانم  پیام خدا را بشنوم .من اگر هر لحظه بسپارم میتوانم پیام را بگیرم . من ایمان دارم که پیام خداوند در کلام دیگران است.