آیا قبول دارم که من هیولایی هستم که تمام دنیا را توسط اعتیادم مسموم کرده ام ؟
یا فکر می کنم اعتیادم هیچ پیامد و تاثیری در جامعه اطراف من نداشته است؟
یا چیزی بین این دوتا؟

بله گاهی خود را فرشته میدانم و گاهی خود را هیولا و من نه این تمام و نه آن تمامم وقتی اعتیادم فعال است واقعا هیولای بی شاخ و دمم

بله - اعتیاد خود یک هیولاست بلکه دیکران و اطرافیان در طول دوران مصرف این هیولای درونی را انکار می کردند و هیج انسانی را رعایت نمی کردم من تبدلیل به هیولای شده بودم که وسعت بیماریم باو در حال رشد بود و هر جه او در من رشد می کرد رفتار منی مخربتر و زیان بارتر می شد که اول خود و خانواده و در مراحل بعد جامعه ای ک ه در ان بودم را مسوم کرده بودم نشانه های بازر این نکته .
فروش مواد مخدر سرقت عدم صداقت در نظر نگرفتم عواطف خانواهد و انسان ها و و و و و .............
که بخاطر اینها تبدیل به هیولا شده بودم که هیج تاثیر دز جامعه نداشته ولی امروز با پذیرش خود به اصل فروتنی دست یافتم و توانستم این هیولا را از فعالیت باز دارم

راستش خودم را نه هیولا میدانم نه فرشته!اما میدانم اعتیاد من باعث صدمات شدیدی به خودم و خانواده و اطرافیان و جامعه گردید.من مسوول بیماری خود نیستم اما مسوول بهبودی و تغییر خود هستم و دیگر نمیتوانم معتاد بودنم یا نادان بودنم را دلیلی برای رفتارهای زشتم بدانم.من باید جبران کنم.....

چیزی بین این دوتا

 بله  من در قدم یک متوجه شدم که بیماری اعتیاد هیولایی درون من است که به آن بیماری میگویند من با افکار معتاد گونه و مسموم به خود و خانواده و اجتماع و تمام آن چیز هایی که از من ثاثیر پذیر بودند آسیب رسانده ام .من باافراط و تفریط  خود بزرگ بینی خود محوری و خود خواهی از خود هیولایی ساخته بودم که خودم هم فادر به مهار خود نبودم... 

بله.من با اعمال و رفتارهايم در خانواده جامعه محل کارباعث بروز مشکلات و خساراتي در بين هم نوعانم دوستان و اعضاي خانواده ام شدم اعتياد من اينقدر مشکل ساز بود که همه اطرافيانم به خاطر رفتارها وگفتارهاي من بيمار شدن و به نوعي بيماري خودمو به انها تزريق کردم

هیولایی که دنیارومسموم کنه برای من یه صفت افراطیه, واگه فکرکنم که اعتیادم هیچ تاثیری درجامعه اطرافم نداشت تفریطه. من یک انسان هستم نه بهتر ونه بدترازآنچه در زمان مصرف میکردم. من بواسطه مصرف هم به خودم ضربه میزدم وهم اعتیادم تاثیرات مخربی درخانواده ام وجامعه اطرافم میگذاشت,یعنی چیزی بین این دوتا

 
ش- بله شخصیت معتادگونه ی من هیولا و دیکتاتوری است که اگر قدرت پیدا نماید، مسلماً نقشه های شومی برای مردم دیگر و حتی برای دنیا و حیوانات هم نقشه نابودی کشیده است و من اگر مواد مخدر مصرف کنم، حتما آنرا در کمال بیرحمی انجام خواهد داد. آنکه باخود زنا کند با دیگران چه ها کند. بیماری اعتیاد و مواد مخدر بزرگترین خطری است که مردم جهان را تهدید جدی کرده است و در هر سال میلیونها انسان را بطرز فجیح میکشد و کانون خانواده ها را نابود میکند و هر روز بیشتر از روز قبل قربانی میگیرد و یک هیولای غیرقابل کنترلی برای کشورها شده است. همانگونه که زندگی من و خانواده ام را به نابودی کشاند، دیگران و اطرافیان راهم در طول دوران مصرفم اذیت و آزار رساندم. من وجود این هیولای درونی را انکار می کردم و حق زندگی هیج انسانی را رعایت نمیکردم. عاقبت من تبدلیل به هیولای شده بودم که وسعت بیماریم هرروز در حال رشد بود و هرچه در من رشد میکرد رفتار من هم در غرور و انکار مخربتر و زیان بارتر از قبل میشد. که اول خودم و خانواده ام و در مراحل بعد مردم جامعه ای که در آن بودم را در نوبت و لیست آزارم قرار داده بودم. نشانه های بازر این واقعیت مصرف مواد مخدر، سرقت مال و اموال، عدم صداقت و شایعه و در نظر نگرفتن عواطف فردی و خانوادگی و انسانی و اینکه بخاطر تهیه پول هرکاری میکردم و برای تمایلات بیماری اعتیادم تبدیل به هیولایی شده بودم که دیگر سازنده نبودم و هیج تأثیری در رشد و ترقی جامعه نداشتم.
 

بیماری اعتیاد هیولای درون من است امروزه با تکرار تمرین اصول انجمن معتادان گمنام سعی کردهام قرص خوابی باشم برای هیولای درون خود ولی وای به حال روزی که هیولای درون من بیدار شود...........