می لرزد :
دلم را می گویم
وقتی که با لبخندت /رو به من باشد


خورشید و ماه را کف دستم فشرده ام
این سکه ها کم است برای خریدنت


امشب آسمان خسته بود
ماهی نیامد دیگر
اگر می توانی تو بیا


دوسال است که میدانم بیقراری چیست ؟
درد چیست / مهربانی چیست ؟
دو سال است که می دانم آواز چیست ؟
راز چیست ؟
چشمهای تو شناسنامه مرا عوض کردند
امروز من دو ساله می شوم .


هرجاکه تو روزی نفسی جای گرفتی
آنجا روم و گریه کنان جای تو بوسم

گر در یمنی چو با منی پیش منی
گر پیش منی چو بی منی در یمنی


پاسخ بده از اینهمه مخلوق چرا من ؟
تا شرح دهم از همه خلق چرا تو؟


اذنم بده که زلف تو را آورم به چنگ
ای بی وفا ! مگر که من از شانه کمترم ؟


می نهد هر کس قدم در خانه ام / دزد من است
زانکه مالی نیست دیگر /غیر تنهایی مرا


گفته بودم چنان دوستت خواهم داشت
که معنی دوست داشتن را عوض کنند ؟


عهد و پیمان تو با ما و وفا با دگران
ساده دل من که قسم های تو باور کردم

سافر بی بدرقه من اینقدر بی صدا رفتی که از وداع جا ماندم باز به غیرت چشمانم که آبی پشت سرت ریختند

مبادا مثل برگی زرد باشیم

رفیق مردم بی درد باشیم

مزن بر عاشقان از پشت خنجر

بیا ای دل همیشه مرد باشیم

هرجا که دلت میخواهد برو…
هی فلانی!
دیگر هوای برگرداندنت را ندارم…
هرجا که دلت میخواهد برو…
فقط آرزو میکنم
وقتی دوباره هوای من به سرت زد، آنقدر آسمان دلت بگیرد که با هزار شب گریه چشمانت، باز هم آرام نگیری…
و اما من…
بر نمیگردم که هیچ!
عطر تنم را هم از کوچه های پشت سرم جمع میکنم،
که نتوانی لم دهی روی مبل های راحتی،با خاطراتم قدم بزنی!

تو بگو که بر می گردی ، من هزار سال عمر می کنم . . .


ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﺩﻣــــﻮﮐﺮﺍﺳﯽ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻦ
ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﻓﻘﻂ ﻣﺎﻝ “ﻣــــــﻦ ” ﺑﺎﺷﺪ . . .


تمام شهر تویی
وقتی دست‌هایت را در دست می‌گیرم‌
وانگشتانت ، خیابان‌های درازی می‌شوند برای قدم زدن . . .


به سلامتی اونایی که
برای داشتنشون لازم نیست
با سیاست باشی و نقش بازی کنی
همین که یک رنگ باشی کافیه . . .

گر یه دختر یک مشکل غیر قابل حل داشته باشه، از خونه فرار می کنه. اما یه پسر اگر یک مشکل غیر قابل حل

همه جا هستی
در نوشته هایم
در خیالم
در دنیایم
تنها جایی که باید باشی و ندارمت ، کنارم است . . .

چیزی نگو، دزدانه و شیرین تماشا کن
بنشین و مثل عاشقی سنگین تماشا کن

یک کاروان خیس ابریشم همین حالا
از زیر چشم ام رفت سمت چین، تماشا کن

بر شانه ات نگذاشتم سر، با خودم گفتم:
آن قله ها را از همین پایین تماشا کن

آن آبشاری را که از قوس کمرگاهش
جاری ست نافرمان و بی تمکین تماشا کن

مرد خدا را هر اذان صبح در کافه
ای چشم های کافرِ بی دین تماشا کن

«من مانده ام مهجور از او، بیچاره و رنجور...»
من قرن ها رنج ام در این تضمین تماشا کن

چون بشکنم عکس تو در هر تکه ام پیداست
باور نداری بشکن و بنشین تماشا کن

چه شده ای دل بیچاره پریشان شده ای...



خبری هست که تو این همه ویران شده ای...؟



حال و روزت که نشان میدهد عاشق باشی...



نکند باز سوار خر شیطان شده ای...؟!

گاهم که کردى دلم پر گرفت
دلم غربت زنگ آخر گرفت
نگاهم که کردى سکوتم شکست
درون دلم عشق گوئى نشست
نگاهم که کردى زمان صبر کرد
دل آسمان را پر از ابر کرد
و بعد از نگاه تو باران گرفت
وعشقى درون تنم جان گرفت
نگاهم کن و باز با من بمان
تو,,حرف دل بى کسم را بخوان
نگاهم کن اى زندگى بخش من
و با قلبم از عشق حرفى بزن .