از من می رنجی ، تذکرت را با گوش جان میشنوم ، سکوت میکنم ، لبخند تلخ میزنم ، قلبم آزرده میشود ، عذر خواهی میکنم ، کنایه آمیز حرف زدنهایت را میشنوم ، سکوت میکنم ، باز لبخند میزنم ، میگویی : " زود رنج شده ام ببخش " ، باز لبخند میزنم ، آرام میشوی ، خوشحال میشوی ، برای آرامش خیالت ، می خندم و می گویم حالم خوب است ، این اولین باری است که به تو دروغ گفته ام ، دروغ گفته ام ؟ اری ، دروغ ! گفته ام خوبم خوب . 
حال من خوب است اما تو باور نکن . 
صدف 

دیدمت با دیگری خلوت گرمی داری کینه در قلب من وعشق در او میکاری
باورم نیست که میثاق شکستی آخر گر چه  رفتی نرود یاد تو هرگز از سرم
از همان غروب دلگیر که رفتی زبرم کاسه های اشک وخون بود دو چشمان ترم
یخ زده زندگیم تیره شده هر روزم دو سه سالست که پوچ وبی هدف میسوزم
خودکشی از غم عشقت آخر این دنیا ست شوق دیدار تو در خواب ابد هم زیباست
ولی تو باورم نکردی 
 

ای کـــــــودک ...

کفش هایم را نپوش ...

تلاش تو برای بزرگ شدنت ...

غــــــمگینم می کند ...

کــــــودک بمان ...،

کوچــــک بمان ...
من در بزرگ شدنم ...
دردهایی دیدم ...
که کــــــــوچک کرد ...،
بزرگ شدنم را ...

 

تو شاهکار خالقی،تحقیر را باور نکن،بر روی بوم زندگی

هر چه میخواهی بکش،زیبا و زشتش پای توست تقدیر را باور نکن

تصویر اگر زیبا نبود نقاش خوبی نیستی از نو دوباره

رسم کن تصویر را باور مکن خالق تو را شاد افرید ازاده

ازاد افرید پرواز کن تا ارزو زنجیر را باور مکن