اقرار کردن با پذیرش چه فرقی دارد؟

اقرار فقط گفتن است اما پذیرفتن قبول از ته قلب است مثلا اگر میگویم عاجزم این اقرار است اما اگر مث یک عاجز عمل کنم یعنی جلسه بیایم و راهنما داشته باشم و خدمت و مشارکت کنم این پذیرفتن است

اقرار بیان کردن گفت وگو کردن مشارکت کردن اعتراف کردن صادقانه و آماده شدن برای پذیرش است ما در قدم اول اقرار کردیم که در برابر اعتیادمان عاجز هستیم .اقرار از زبان ونگاه کردن به زندگی گذشته ما بود .لمس کردن حس کردن آرامش پیدا کردن از پذیرش می آید که کلید رهایی از جنگ تشویش وترس پذیرش است وهنگامی که اقرار می کنیم یعنی زمینه را هموار می کنیم تا بذ ری برروی آن بپاشیم وآن بذر پذیرش است که محصول آن آرامش است وبرای روبه رو شدن با احساسات عواطف مشکلات و اشکالات ترسها خودخواهی خود محوریها را اقرار کنیم .برای آزاد شدن تسلیم شدن ورسیدن به آرامش آن را می پذیریم پذیرش شهامت می خواهد با مشکلات و شرایط وافراد، پذیرش من را به صلح وآرامش درونی می آورد .

اقرار به صورت زبانیست و پذیرفتن به صورت قلبی است

       اقرار کردن یعنی اعتراف زبانی به چیزی

      اما پذیرش یعنی قبول کردن قلبی ودرونی