سلام خدا جون.شکرت که همه جا هستی،حتی تو محیطهای مجازی،امروز صبح با صدای بازی بچه هام از خواب بیدار شدم و صدای خنده بچه دوماهه ام را شنیدم.خداجون وجود بی نهایتت در خنده نوزادان نبز مشهود است.خیلی دمت گرم.منا به حال خودم وا مگذار.دوست دارم.....

خداوندا 

در حضور تو هميشه آرام ميگيرم و اعلام ميکنم که تو تنها خداي اين عالم هستي، تنها حاکم اين جهان ، قادر مطلق و زمامدار بي چون و چراي خلقت تويي . 

خدايا بي نهايت دوستت دارمممم ، تنهايم مگذار . 

خدايا

‏”تنها‏” نذار …

 

دلي رو که هيچکس

‏”دردش‏” رونميفهمه

 

با سنگ هر گناه پرم را شكسته ام

آه اي خدا ، خودم كمرم را شكسته ام

نه راه پيش مانده برايم نه راه پس

پلهاي امن پشت سرم را شكسته اممن دانه دانه اشك خودم را فروختمنرخ طلايي گهرم را شكسته امديگر مرا نشان خودم هم نمي دهندآيينه هاي دور و برم را شكسته امدنيا شكست خورده تر از من نديده استحالا به سنگ خورده ، سرم را شكسته امآرام كن مرا و در آغوش خود بگيرحالا كه بغض شعله ورم را شكسته امراهم بده به باغهاي شجرهاي طيبهمن توبه كرده ام ، تبرم را شكسته امحالا ببين كه به غير از گدا شدندر پيشگاه تو هنرم را شكسته ام

خداوندا 

اعتراف میکنم که

گه گاه از مشکلات زندگی خسته میشوم

  و معرفتم کم رنگ میشود

 ای خدا 

مگذار به سبب خستگی هایم تو را فراموش کنم

 

این منم پروردگار مهربانت، خالقت

اینک صدایم کن مرا، با قطره اشکی

به پیش آور دو دست خالی خود را

با زبان بسته ات کاری ندارم

لیک غوغای دل بشکسته ات را من شنیدم

غریب این زمین خاکیم
آیا عزیزم، حاجتی داری؟
تو ای از ما
کنون برگشته ای، اما
کلام آشتی را تو نمیدانی؟
ببینم، چشم های خیست آیا، گفته ای دارند؟
بخوان ما را
بگردان قبله ات را سوی ما
اینک وضویی کن
خجالت می کشی از من
بگو، جز من، کس دیگر نمی فهمد
به نجوایی صدایم کن
بدان آغوش من باز است
برای درک آغوشم
شروع کن
یک قدم با تو
تمام گام های مانده اش با من"

این بنده نداند که چه می باید خواست داننده تویی آنچه تو دانی آن ده ...

می خواهم با تسبیـح اشـکهایم ذکـر گـویت باشـم؛ همین که تسبیـح تمام نمـی شـود بـرای آرامشم کافیست... . . .  همه مـی رونـد، همه پشـت می کنند، همه نامهـربان مـی شونـد. تو بمـان، تو باش، تـو نـرو، تـو پشـت نـکن، تـو مهـربان بـاش.  تو بـرای من کافی بودی، تو برای من کافی هستی.  تمام غصـه های دنیارو با یك جمله مـی شه تحمل کرد: خـــدایــآ ... مـی دونــم کــه مـی بیــنـی