دوست داشتن ساده است کودکی باید نشسته باشد در قلبت تا بدون هیچ چشمداشتی در اغوش بگیرد احساس بودن ها را. 

دوست داشتن یعنی باران که می بارد دست کسی را بگیری و حس کنی که هنوز گرم است و طعم عادت نگرفته تکرارهای زندگی...

دوست داشتن یعنی دست تو را بگیرم پرت شویم روی خیابان های باران زده خاطرات که سادگی داشت و احساس پیاده می رفت و دست در دست خیال داشت.

دوست داشتن یعنی چای خوردن بدون منت و دیدن لب های تو که می خندند و گرما می ریزد روی خط خطی های زندگی ...

دوست داشتن ساده است ... دوست داشتن آغوش تر یک تنهایی را پر کردن است

دوست داشتن یعنی زندگی را در رگ های عادت ببینم و سیر نشوم و دوباره در پی چشمان تر خیال باشم . 

دوست داشتن یعنی من می نشینم و منتظر صدای پای آمدنت می مانم که روی برگ های خیابانی در پائیز می ریزند.

دوست داشتن ساده است .

 

بالاخره ياد ميگيريم از يك  "دوستت دارم"  ساده براي دلمان يك خيال رنگارنگ نبافيم . كه رابطه يعني بازي و اگر بازي نكنيم ميبازيم ..
  كه داستانهاي عاشقانه از يك جايي به بعد رنگ و بوي "منطق" به خود ميگيرند ..
   ياد ميگيريم كه خودمان را دريغ كنيم تا هميشه عزيز بمانيم ..
   ياد ميگيريم كه صورت مساله اي پر ابهام باشيم نه يك جواب كوتاه و ساده !!... كه وقتي باد مي آيد كلاهمان را سفت بچسبيم ، نه بازوي بغل دستيمان و طلبكارش بشيم و ناله سر كنيم ...
روزي  مي فهميم كه در ادعاي عشق باز هم تنهاييم !!.. اما در گپ زدنهاي دوستانه لحظه ي خوبي خواهيم داشت . 
ياد ميگيريم كه به اعتبار هيچ شاننه اي اشك نريزيم و به اعتبار هيچ اشكي شانه نباشيم ، چون آدمي از همان سمتي مي افتد كه تكيه كرده است ...

ياد ميگيريم كه محرم تن بودن با  محرم دل بودن تفاوت دارد ...
 تفاوتي از زمين تا اسمان ...