22 دی بیداریهای روحانی

حاصل از کارکرد این قدمها...»

قدم دوازدهم

v

«از کجا بدانم که بیداری روحانی را تجربه کردهام؟» در مورد بسیاری از ما بیداری روحانی به تدریج حاصل میشود. شاید اولین آگاهی روحانی ما به سادگی قدرشناسی جدیدی از زندگی باشد. شاید روزی متوجه صدای پرندگان آوازخوان در صبحدم شویم. زیبایی ساده یک گل شاید به ما یادآوری کند که وجود نیرویی برتر از ما در زندگی مؤثر است.

اغلب اوقات بیداری روحانی با گذشت زمان تقویت میشود. صرفاً از طریق زندگی بر اساس عقاید شخصی میتوانیم برای دستیابی به بیداری روحانی بیشتر تلاش کنیم. میتوانیم تلاشهای خود را ادامه دهیم تا ارتباط آگاهانه خود را از طریق دعا و مراقبه روزانه بهبود بخشیم. میتوانیم راهنمایی مورد نیاز خود را از درون بشنویم. میتوانیم از معتادان دیگر درباره تجربیاتشان از روحانیت بپرسیم. میتوانیم وقت خود را به سپاسگزاری از دنیای اطرافمان اختصاص دهیم.

v

فقط برای امروز: درباره بیداریهای روحانی که تجربه کردهام، فکر میکنم. سعی میکنم از وجود خداوند آگاه باشم. در روز وقتی را به سپاسگزاری از آثار نیروی برتر در زندگی خود اختصاص میدهم.

22 دي
به خاطر فراموشي گاهي نمي‌توانم جلوي عصبانيتم را حتي به خاطر مسائل كوچك و بي اهميت پيش مي‌آيد بگيرم. امروز تجربه به من نشان داده است، كه عصبانيت يكي از شاخه‌هاي بيماريم مي‌باشد. پس من چگونه جلوي پيشرفت و گسترش عصبانيتم را بگيرم؟ امروز اصول برنامه مي‌گويد كه از درگيري و احتمال درگير شدن پرهيز كنم. من اگر دنيا را همانطور كه هست ديده و آن را پذيرفته و يا بدانم كه ديگران هم احتمال خطا دارند و من به عنوان يك فرد از تمركز روي مسائل به خصوصي دست بردارم، مسلماً وسعت و شدت عصبانيت باعث خشم و درگيري‌ام نمي‌شود. امروز مي‌دانم اگر به عصبانيت اهميت دهم در فكرم آن را وسعت داده و باعث شدت آن مي‌شوم. آيا موقع عصبانيت دعاي آرامش مي‌خوانم؟ من قصد دارم كه زندگيم را با نگراني در مورد چيزهايي كه موجب از بين رفتن آرامشم مي‌شود تلف كنم؟ امروز وقتي كه از موضوعي عصباني مي‌شوم، سعي مي‌كنم با خواندن دعاي آرامش و تمركز روي بيماري خود و زيبايي‌هاي زندگيم، خود را از احساسات بد رها سازم!

عشق و دوست داشتن ديگران را تجربه كن

ترس زمانی نقص میشود که خطری متوجه من یا پیرامون من نیست و من میترسم!
و مسخره اینکه تمام ترسهای من از همین قسمت است!!
و مسخره تر اینکه اونجاهایی که خطر متوجه ام میباشد من نمیترسم

احساس گناه و خجالت
بنظرم میاد سخت ترین قسمت دربررسی شخصیتم همین داستان گناه و شرم یا خجالت باشد.
بسیار گیج کننده و مبهم در بیشتر جاها !!
بعضی از احساسات گناه وخجالت را میشود بوضوح دید بعضی نهفته در ضمیر ناخودگاه!
بعضی را خودم بخودم میدهم !
بعضی را دیگران به من میدهند!
این احساس در درونم با یک دیکتاتور درونی که مرتب مرا سرزنش میکند و تو سرم میزند و محاکمه و تهدیدم میکند و یا مرا از عقوبت اشتباهاتم میترساند.
بدتر از همه من این دیکتاتور درونی را با وجدانم اشتباه میگیریم.
در واقع من در درونم یک وجدان قلابی و یک وجدان واقعی دارم.
تمام دردها رنجها و عذابها را اون وجدان قلابی در شخصیتم نهادینه کرده و سد راه رشد من شده!
حالا از فردا میخوایم این پرونده را باز کنیم
احساس گناه و خجالت چیست؟
چطور میاید؟
چه تاثیری میگذارد؟
پیام بهبودی امروز به قلم یک عضو گمنام

اندیشه امروز بیست و دوم دیماه ( a day at a time )
در طول دوران بهبودی بسیاری از ما زندگی دوران کودکی،بلوغ و جوانی را مورد مرور چند
باره قرار میدهیم.یکی از مشکلات احساسی که بیشتر ما را ازار داده است خجالتی بودن است.برای ما مشکل بود که به اتاقی پا گذاریم که مملو از جمعیت باشد و یا حتی با دوستان خود وارد یک گفنگو شویم و در چشم کسی نگاه کنیم.در برنامه ما می اموزیم که خجالت در حقیقت نوعی ترس میباشد.ترس از اینکه دیگران درباره ما چگونه فکر میکنند.خجالت میتواند منشا بسیاری از اشکالات شخصیتی ما گردد.با بکارگیری رهنمودهای برنامه خجالت کشیدن به تدریج از بین میرود و ما قادر به برقرار کردن ارتباط با دیگران میشویم.
ایا من درک کرده ام تا زمانی که بر روی خود تمرکز نکرده ام حالت بهتری دارم؟
خداوندا،برای رهایی از احساس شرم سپاسگذارم چرا که برای سالیان متمادی مرا از مردم دور نگه داشت.برای مدتهای طولانی از خجالت اینکه کار اشتباهی بکنم و. یا سخن ناروایی بر زبان اورم خاموش و تنها ماندم.
ایا من میدانم که برای رسیدن به حالت کنونی و پذیرفتن خود تلاش زیادی از طرف خود و دوستانم صورت گرفته تا من متقاعد شوم که :
"من خوبم ، تو خوبی .... همه خوبند "


کپی از این مطلب فقط با ذکر نام سایتhttp://forum.banianbehboodi.ir/ مجاز می باشد .

هر لحظه از زندگی را با ترس طی کرده ام و هیچ وقت اجازه نداده ام ترس مرا از انجام کارهای لازم باز دارد.

   پس از اولین بار مصرف فقط یک فکر در سرم بود، مصرف بیشتر و بیشتر. برای سال ها تصمیم داشتم فقط امروز مصرف کنم و از فردا قطع مصرف کنم. در حقیقت فقط برای امروز مصرف می کردم. اکنون دریافته ام تسلیم شدن در برابر یک بار مصرف، مرا در اعتیادم نگه داشته بود. به مرور آموختم فقط برای امروز بدون مصرف نیکوتین و مخدرهای دیگر زندگی کنم. چو فردا شود فکر دیگر کنم. آموختم که می توان اعتیاد و مشکلات دیگر را به نیروی برتر واگذار نمود تا مرا یاری کند و فقط برای امروز از قید و بند تنش آزاد باشم. دیگر نمی خواهم درگیر درد و رنج ناشی از اعتیاد فعال باشم و به یاد خواهم داشت اولین بار مصرف مرا دوباره به کام مصرف نیکوتین می کشاند.

برای امروز به یاد خواهم داشت که به جای فکر کردن به واگن ها به لکوموتیو فکر کنم، زیرا این لکوموتیو است که واگن ها را به مقصد می رساند.