برف با کُرسی زیباست..

خاطرات بچگی......

خونه مادر بزرگ...

سرماهای آنچنانی...

‏
حوصله ام برفی ست!
.
با یک عالمه قندیل دلتنگی,
از گوشه های دلم آویزان!
آهای!
.
.
.
کافی ست ” کمی “ها کنی

ﺗﻮ ﺍﮔﺮ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﯽ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﯼ ﺳﻮﯼ ﺩﻟﺖ / ﻣﯿﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﭼﻠﭽﻠﻪ ﺑﺎﻍ ﺗﻮﺍﻡ
ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﭘﻮﭘﮏ ﺳﺮﻣﺎﺯﺩﻩ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﺵ ﺑﺮﻑ / ﺳﺨﺖ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺑﻪ ﮔﺮﻣﺎﯼ ﺗﻮﺍﻡ

ﺍﻻ ﺍﯼ ﺑﺮﻑ!
ﭼﻪ ﻣﯽ ‏ﺑﺎﺭﯼ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻧﺎﭘﺎﮐﯽ؟
ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺟﺎﯾﺶ
ﺭﺩ ﭘﺎ ﺍﺯ ﺧﺒﯿﺜﯽ ﺍﺳﺖ
ﻣﺒﺎﺭ ﺍﯼ ﺑﺮﻑ!
ﺗﻮ ﺭﻭﺡ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﯼ
ﺗﻮ ﭘﯿﻮﻧﺪﯼ ﻣﯿﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﻭ ﭘﺮﻭﺍﺯﯼ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺣﯿﻒ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﺭﯾﺪﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻮﺍﻥ ﺳﯿﺎﻫﯽ‏ﻫﺎ
ﺗﻮ ﮐﻪ ﻓﺼﻞ ﺳﭙﯿﺪﯼ ﺭﺍ ﺳﺮﺁﻏﺎﺯﯼ
ﻣﺒﺎﺭ ﺍﯼ ﺑﺮﻑ!

ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﻡ ﺭﻭﺯﺍﯼ ﺯﻣﺴﺘﻮﻧﯿﺖ ﻣﺜﻞ ﺩﻝ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻟﺒﺮﯾﺰﻩ ﮔﺮﻡ ﺑﺎﺷﻪ
ﺭﻭﺯﺍﯼ ﺯﻣﺴﺘﻮﻧﯿﺖ ﻗﺸﻨﮓ

ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﯾﺦ ﮐﺮﺩﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺳﺮﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ!
ﻟﺤﻦ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺯﻣﺴﺘﻮﻧﯿﻪ!
ﻟﯿﺰ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺑﻬﻮﻧﻪ ﺍﯾﺴﺖ ﺗﺎ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﺭﻭ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ
ﺩﺍﺭﯼ ﻣﺤﮑﻤﺘﺮ ﻓﺸﺎﺭ ﺑﺪﯼ, ﺭﻭﺯ ﺯﻣﺴﺘﻮﻧﯿﺖ ﻗﺸﻨﮓ!

تو اگر باز کنی پنجرهای سوی دلت،
میتوان گفت که من چلچله باغ توام،
مثل یک پوپک سرما زده در بارش برفريال
سخت محتاج به گرما توم،

داره برف میاد،به آسمون نگاه کن هر وقت برف سیاه بارید بهم خبر بده،اون موقع من دیگه دوستت ندارم

هرگز هیچكس ندانست
برف
تكه های خودكشی یك ابر است...!!

لذت داشتن یه دوست خوب توی یه دنیای بد مثل خوردن یه فنجون قهوه گرم زیر برفه!
درسته که هوا رو گرم نمی کنه ولی تورو دلگرم میکنه