بله ادمهای عادی یعنی کسانی که بیماری اعتیاد ندارند اول فکر میکنند و مشورت میکنند اما من اول انجام میدهم و گند میزنم و تازه مشورت میکنم که حالا چکار کنم، ادمهای عادی افراطی هستنذ اما معمولا در زمینه های مثبت اما افراط من همیشه تو زمینه های منفی هست مثل مواد یا روابط عاطفی که گند میزد توزندگیم و مثلا وقتی عاشق کسی میشدم ول کن نبودم و کنترلش میکردم و همه خانواده و دوستامو بیخیال میشدم و بعد از مدتی میدیدم همه چی بهم ریخته، ادم عادی به خودش فکر میکنه و دلیلش اینه که خودشو دوست داره اما من به خودم فکر میکنم اما دلیلش ترسه!ترسهای خودمحورانه!
ادمهای عادی برای خودشون ارزش قایلند و غرورهاشون معمولا منطقیه اما غرورای من بچگانه بود یا زودرنج بودم و یا بیدرد!یا توسری میزدم یا توسری میخوردم!
اونا ممکنه بهترین مشروب خارجیرو بخورن و شادباشن!اما من بیماری دارم که با یه قرص کدیین هم فعال میشه و خلاصه ته ته این سوال اینه که من نمیتونم مصرف مواد مخدر را کنترل کنم و نباید هیچ مشروب الکلی و قرص اعتیاد اور و مواد مخدریرو استفاده کنم