رفتار ما نسبت به دیگران در زندگی، انعکاسی از رفتار ما نسبت به خود است. وقتی خواهان کمال خود هستیم، آن را از اطرافیان خود نیز میخواهیم. وقتی برای اصلاح و تغییر زندگی خود در بهبودی تلاش میکنیم، شاید از دیگران نیز انتظار داشته باشیم مانند ما سخت تلاش کنند و با همان سرعتی که ما بهبود پیدا میکنیم، آنها نیز بهبود یابند. همان طور که ما اغلب از اشتباهات خود نمیگذریم، شاید وقتی دوستان و اعضای خانواده توقعات ما را برآورده نمیکنند، از آنها فاصله بگیریم.

کارکرد قدمها به ما در فهم محدودیتها و انسانیت خود کمک میکند. به شکستهای خود به عنوان اشتباهات انسانی مینگریم. متوجه میشویم هرگز کامل نخواهیم بود و در مواقعی خود و دیگران را ناامید خواهیم کرد. انتظار دستیابی به بخشش را داریم.

وقتی یاد میگیریم خود را با مهربانی بپذیریم، میتوانیم به دیگران نیز با همین قلب پذیرا و صبور نگاه کنیم. این افراد نیز انسان هستند، سعی میکنند حداکثر توان خود را به کار گیرند و گاهی اوقات به قدر کافی موفق نمیشوند.

v

فقط برای امروز: با صبر و بخششی که برای خود جستجو میکنم، با دیگران رفتار میکنم. از کتاب فقط برای امروز