دید گاهی مبنی بر ارامش صبر و پذیرش دیدگاه گذشته من دیدگاهی سنتی و مذهبی بود همراه با مذهبی که از ان تنها ترس از خدا را اموخته بودم و نماز میخواندن فقط به خاطر ان که به جهنم نروم اما حالا دید گاه جدیدم مرا با خدای عشق روبه رو ساخت خدایی که با یاد او و صحبت با او ارام میشوم و تمام خلع های عاطفیم را با او پر میکنم با خدا میخندم گریه میکنم شوخی میکنم و به گردش میروم و همیشه دستان گرمش را بر شانه هایم احساس میکنم دید گاه جدید من عشق به خداست..!