2014-08-11، 04:46
خدا را دوست دارم، به خاطر اینكه آهنگ حرف هاش همیشه من را آرام می كند.خدا را دوست دارم، به خاطر اینكه نامه هاش چند كلمه ای بیشتر نیست، تازه spam هم تو كارش نیست.خدا را دوست دارم، به خاطر اینكه وسط حرف زدن نمی گوید، وقت ندارم، باید بروم یا دارم با فرد دیگری حرف می زنم.خدا را دوست دارم، به خاطر اینكه من را برای خودم می خواهد، نه خودش.خدا را دوست دارم، به خاطر اینكه همیشه وقت دارد حرف هایم را بشنود.خدا را دوست دارم، به خاطر اینكه فقط وقت بی كاریش یاد من نمی افتد.خدا را دوست دارم، به خاطر اینكه می توانم از یكی دیگر پیشش گله كنم، بگویم كه ؟؟؟؟؟.خدا را دوست دارم، به خاطر اینكه همیشه پیشم می ماند و من را تنها نمی گذارد، دوست داشتنش ابدی است.خدا را دوست دارم، به خاطر اینكه می توانم احساسم را راحت به آن بگویم، نه اصلاً نیازی نیست بگویم، خودش می تواند نگفته، حرف ام را بخواند.خدا را دوست دارم، به خاطر اینكه به من می گوید دوستم دارد و دوست داشتنش اش را مخفی نمی كند.خدا را دوست دارم، به خاطر اینكه تنها كسی است كه می توانی جلوش بدون اینكه خجل بشوی گریه كنی، و بگویی دلت براش تنگ شده.خدا را دوست دارم، به خاطر اینكه، می گذارد دوستش داشته باشم، وقتی می دانم لیاقت آن را ندارم.خدا را دوست دارم به خاطر اینكه از من می پذیرد كه بگویم:
خدا را دوست دارم.