ترس.کلمه اي که چند سال متوالي به خاطر عدم شناساي باهاش دستو پنجه نرم کردم و با اينکه حالا خوب ميشناسمشون و تفاوتاشو درک ميکنم اما به سراغم مي ايند و منو باز ي تکوني ميدن.خب ترس يک احساسي که تو همه افريدهاي خداوند به وضوح ديده ميشن اما ترس به دودسته تقسيم ميشن.ترسهاي واقعي و ترسهاي کاذب اون دسته از دوستاني که قدم چهارومو کار کردن حتما راهنماشون براشون اي موضوعو باز کرده و توجيح شدن.من برا کساني که هنوز کار نکردن يه کوچولو ميگم.ترسهاي واقعي اوناي هستن که وجود دارن مثل ترس از تصادف يا ترس از بلندي. من ميخام در موردترسهاي کاذب بگم.ترسهاي کاذب ترسهاي هستن که ادمارو شايد برا چند وقت درگير کنن مثل ترس از اينده و چي معلوم نيس بشه اينجور ترسا برا ما بيمارا خيلي خطرناکن چون باعث ميشن تو رکود بمونيم ودر نيمراه برگرديم سر جاي که بوديم.اينجور ادما که به اين ترسا چاشني ميدن از خلع بزرگي به نام ايمان رنج ميبرن که در قدمهاي بعد از چهار با اونم بيشتر اشنا ميشن در موردش خيلي ميشه گفت دوستان.