گاهی اوقات بله.مواقعی پیش می اید که از این حالت ها استقبال می کنم وطبق عادت های خودمورانه به خود می گویم که حالم بد باشد بهتر است.وقتی عکس العمل از روی هراس وترس باشد مطمنا نتیجه ی خوبی در نخواهد داشت گاهی اوقات مسایل ان قدر هم بحرانی نیست اما من غلو می کنم وبه خودم میگویم مسایل بزرگی است واین افکار را حفظ می کنم زیربنای این ترس است چون در این مواقع خداوند را در نظر ندارم بحران یعنی زیر فشار بودن مثل بحران های مالی احساسی بیماری جسمی روحی
طبیت بیماری من این است که بحران را حفظ میکنم وزندگی ام را به تباهی کشیده می شود
راهکار
اگر به خدا توکل کنم
کارهادرست خواهد شد
مسایل زمان وبدهم وبه انها شاخ وبرگ ندهم ودر برابر مسایل کوچک عکس العمل های بزرگ نشان ندهم
وبدانم که حفظ افکار بحران زا انرزی مرا میگیرد ومنزوی می شوم