سفر:

 

نمی دانم به بهای کدامین گوهر ناب وجودی به سفر پر از راز زندگی دعوت شدم شاید وجودم تلنگری است برای این که بی خبران را از خواب غفلت بیدار کنم که قدر زندگی پر از آ رامش و سلامت خود را بدانند اما صد افسوس که نمی دانند .

شاید برای مبارزه ای سخت با دستان پر زور زندگی به زمین آ مده ام تا رازی را بگشایم و تابلوی شایستگی هایم را در برابر دیدگان همه به نمایش بگذارم . سفر زندگی پنجره ایست که افق دیدگانم را به سوی جهان زیبای آ فرینش می گشاید و با رایحه دل انگیز آ رامش وجودم رانوازش می کند . اگر چه سفر زندگی بهشت دلخواهم نیست اما حالا که خواسته یا نا خواسته به این سفر آمده ام بر لوح زرین تقدیر ستاره روشن امید را می افشانم و قاصدک نقره گون ایمان را به آ سمان پر شورزندگی می فرستم سپس دستان طلایی واژگان را می گیرم و به سرزمین قلب ها سفری ارزشمند خواهم کرد تا با نور آگاهی قلب هایشان را تسخیر کنم و تصویر قهرمانی را در گلبرگ لطیف وجودم نقش زنم تا مروارید روشن شایستگیم بر لوح پاک ذهنشان حک شود . خدایا همه ی سختی های سفر زندگی را می پذیرم چون می دانم پاداش صبوری هایم راخواهی داد و مرا در آغوش گرم و مهربانت جای می دهی سپس با رایحه خوشبوی حقیقت زندگی ، بلور شکسته قلبم را نوازش می کنی و با ترانه روح نواز ایمان گوش جانم را آرامشی دوباره می بخشی .