2014-10-31، 11:31
28خرداد از کتاب اندیشه امروز
بهنگام دعا و نيايش من نيازي به اينكه وحشت و دلهره داشته باشم، ندارم من بخاطراينكه به پرهيز و تقوي كامل دست يابم دعا نمي‌كنم چرا كه مي‌دانم هرگز به آن‌نمي‌رسم. من فقط نيازمند آنم كه نيايش كنم و اجازه دهم كه تقوي در قلب من رشدكند و آنرا آكنده سازد. فقط در اين صورت است كه به يك تصوير منطقي از اينكه دركجاي اين بزرگراه تواضع و فروتني كه سفر من به سمت خدا از آن مي‌گذردايستاده‌ام، دست خواهم يافت. من در اين سفر به موفقيت حقيقي خود در جهان آگاه‌مي‌شوم.آيا من خود را بيش از اندازه جدي نمي‌گيرم؟آيا امكان دارد كه خودستايي كه از عوارض بيماري اعتياد است در من از بين برود؟آيا با مقايسه ناتواني خود با قدرت بي انتهاي خداوندي قادر به درك دست ازتوانائيها و امكاناتم در زندگي مي‌باشم؟آيا در تفكر به قدرت برتر خداوند قادر خواهم بود كه به معايب و نواقص خود به‌عنوان يك انسان پي برده و با نديده گرفتن غرور حدود طبيعي خود را درك نمايم؟آيا من در كمال فروتني مي‌پذيرم كه در مقابل قدرت و عظمت خداوندي من ذره‌ناچيزي هستم؟
«او بزرگ است، من كوچك هستم»
بهنگام دعا و نيايش من نيازي به اينكه وحشت و دلهره داشته باشم، ندارم من بخاطراينكه به پرهيز و تقوي كامل دست يابم دعا نمي‌كنم چرا كه مي‌دانم هرگز به آن‌نمي‌رسم. من فقط نيازمند آنم كه نيايش كنم و اجازه دهم كه تقوي در قلب من رشدكند و آنرا آكنده سازد. فقط در اين صورت است كه به يك تصوير منطقي از اينكه دركجاي اين بزرگراه تواضع و فروتني كه سفر من به سمت خدا از آن مي‌گذردايستاده‌ام، دست خواهم يافت. من در اين سفر به موفقيت حقيقي خود در جهان آگاه‌مي‌شوم.آيا من خود را بيش از اندازه جدي نمي‌گيرم؟آيا امكان دارد كه خودستايي كه از عوارض بيماري اعتياد است در من از بين برود؟آيا با مقايسه ناتواني خود با قدرت بي انتهاي خداوندي قادر به درك دست ازتوانائيها و امكاناتم در زندگي مي‌باشم؟آيا در تفكر به قدرت برتر خداوند قادر خواهم بود كه به معايب و نواقص خود به‌عنوان يك انسان پي برده و با نديده گرفتن غرور حدود طبيعي خود را درك نمايم؟آيا من در كمال فروتني مي‌پذيرم كه در مقابل قدرت و عظمت خداوندي من ذره‌ناچيزي هستم؟
«او بزرگ است، من كوچك هستم»
تمام ارسالهایم تجربه گذشته ام است و دیدم نسبت به بهبودی تغییر کرده است و اینها نیست