ورود

**mohsen..yazd** · 2014-11-30، 07:16

گاهی غمی بزرگ روی سینه ات سنگینی میکند

حس میکنی تنهایی و شاید غریب و شاید حتی تنهاترین تنهای عالم

آن وقتی که فقط زانوهایت تو را در آغوش میگیرند و حس میکنی هیچ کس خواستارت نیست هیچ کس دلش با تو نیست هیچ کس صدایت را گوش نمیدهد

یک لحظه بایست

من کسی را میشناسم که تنها تر از واژه ی تنهاییست

من کسی را میشناسم که وقتی گفت آیا کسی هست مرا یاری دهد با سنگ جوابش را دادند

من دخترانی را میشناسم که بی کسی را در آشفته شدن گیسوانشان توسط نامحرمان ، در فریادهای بی پاسخ کمک دریافتند

خوب فکر کن تو هم میشناسی اش

خوب میدانی که تنهایی وقتی بیشتر حس میشود که زمانی دور و برت شلوغ بوده باشد

زمانی که زیاد دور نیس شاید فقط به اندازه یک ظهر

به اندازه ی یک ظهر از کسانی جدا شوی که هر یک تکه هایی از وجودت و قلبت را با خود به همراه داشتند

از کسانی که هم تو دلباخته ی آنان باشی هم آنان پاکباخته ی یک اشاره از تو

و چه سخت است زمانی که روی سینه ای که پر از این همه عشق است بوزینه ای را ببینی که به خیال احمقانه ی خویش میخواهد آن همه عشق را سر ببرد

و چه سخت تر که عاشقی نظاره گر این صحنه باشد

نظاره گر سر بریدن معشوق

و چه عاشقانه تر که معشوق از تو درخواست کند نظاره گر این صحنه نباش و درد را برایم زیاده تر نکن

و در این بازی عاشقانه ها خدا میداند چه کسی عاشق تر است آنکه میماند یا میرود

ورود
هنوز عضو نشدی؟همین حالا عضو شو ;)
نام کاربری:
گذرواژه‌:	گذرواژه‌تان را فراموش کرده‌اید؟
	مرا به‌خاطر بسپار