2014-12-22، 07:26
آه! در باغ بی درختیِ ما
این تبر را به جای گل که نشاند؟!
چه تبر، اژدهایی از دوزخ
که به هر سو دوید و ریشه دواند
بشنو از من که این سترون شوم
تا ابد بی بهار خواهد ماند
هیچ گل از برش نخواهد رُست
هیچ بلبل بر او نخواهد خواند.
هر که مرا حرفی بیاموزد٬ مرا بنده خویش قرار داده است.