2015-02-08، 06:35
این که خاک سیهش بالین است
اختر چرخ ادب پروین است
گرچه جز تلخی از ایام ندید
هرچه خواهی سخنش شیرین است
صاحب آن همه گفتار امروز
سائل فاتحه ویاسین است
دوستان به که ز وی یادی کنند
دل بی دوست دلی غمگین است
خاک دردیده بسی جانفرساست
سنگ برسینه بسی سنگین است
بیند این بستر و عبرت گیرد
هرکه را چشم حقیقت بین است
هرکه باشی وزهرجابرسی
آخرین منزل هستی این است
آدمی هرچه توانگرباشد
چون بدین نقطه رسد مسکین است
اندر آنجاکه قضا حمله کند
چاره تسلیم وادب تمکین است
زادن و کشتن و پنهان کردن
دهر را رسم و ره دیرین است
خرم آن کس که دراین محنت گاه
خاطری را سبب تسکین است.
اختر چرخ ادب پروین است
گرچه جز تلخی از ایام ندید
هرچه خواهی سخنش شیرین است
صاحب آن همه گفتار امروز
سائل فاتحه ویاسین است
دوستان به که ز وی یادی کنند
دل بی دوست دلی غمگین است
خاک دردیده بسی جانفرساست
سنگ برسینه بسی سنگین است
بیند این بستر و عبرت گیرد
هرکه را چشم حقیقت بین است
هرکه باشی وزهرجابرسی
آخرین منزل هستی این است
آدمی هرچه توانگرباشد
چون بدین نقطه رسد مسکین است
اندر آنجاکه قضا حمله کند
چاره تسلیم وادب تمکین است
زادن و کشتن و پنهان کردن
دهر را رسم و ره دیرین است
خرم آن کس که دراین محنت گاه
خاطری را سبب تسکین است.
مشگل اینه که به بعضیا بیشتر از حدشون بها دادم
