2015-05-26، 11:02
مرگ در آئين زرتشت
سرنوشتي که مشحون است از لذات و خوشي ها و سعادت و کاميابي هايي که در فردوس برين بر آنها مي گذرد. به همين نسبت ارواح اشخاص پليد و گناهکار از سرنوشت دردناک خود که همراه با زجر و شکنجه در دوزخ است آشنا مي شوند.
چنين تصوري نبايد پيش آيد که جسم مزداپرستان پس از آن که روح آن را نوديع کرد به تسخير قواي اهريمني در آمده و مورد آزار و شکنجه واقع مي شود. جسمي که در معرض مرگ واقع مي شود و قواي حياتي از آن زايل شده يا به عبارت ديگر ان را ترک مي گويد، فاقد هرگونه آثار زندگي است و آنگرمينو (= اهريمن) توانايي هيچ گونه دخل وتصرّف و استفاده اي از آن را ندارد. اما پس از وقوع مرگ، کار ديو پليدي و ناپاکي (نو Nasu) آغاز مي شود. اين ديو يکي از شريرترين ديوان معرفي شده است. هر آن گاه که يک مزداپرست به دام مرگ در افتد، ديوان شرير و بدکار بر مرگش شادي هاي کنند.
از نواحي شمالي است که اين ديوان به بدکاري و دخالت مي پردازند. بنابر پندار ايرانيان خاوري، نواحي شمالي جايگاه و خاستگاه شياطين و عناصر شر است. جاهايي که سراسر پوشيده از بيابان هاي خشک و بي آب است: جايي که در تابستان حولانگاه بادهاي سوزان و در زمستان عرصه ي توفان هاي شديد برف و يخبندان هاي سخت و جايگاه قبايل شرير و بدکار است.
ديو سهم گين و ترسناک و حمله کنند: «دروج- نسوش» Druj- Nasush به صورت و ريخت مگس از نواحي شمالي به پرواز درآمده و جسد را مورد حمله قرار مي دهد. با سرعت و تندي، مگس با تخم ريزي، جسد را به سوي فساد، تباهي و گنديدگي سوق مي دهد. و به همين علت است که مگس را از جمله ي کثيف ترين حشرات دانسته و به کنايه بزرگ ترين ديو عامل اهريمن معرفي مي کنند. بيني، چشم، دهان و گوش -کانون هاي نخستين حمله از سوي اين حشره ي بسيار پليد است و از همين سوراخ هاي مورد اشاره است که پليدي و فساد با سرعت به بخش هاي دروني بدن راه مي يابد.
سرنوشتي که مشحون است از لذات و خوشي ها و سعادت و کاميابي هايي که در فردوس برين بر آنها مي گذرد. به همين نسبت ارواح اشخاص پليد و گناهکار از سرنوشت دردناک خود که همراه با زجر و شکنجه در دوزخ است آشنا مي شوند.
چنين تصوري نبايد پيش آيد که جسم مزداپرستان پس از آن که روح آن را نوديع کرد به تسخير قواي اهريمني در آمده و مورد آزار و شکنجه واقع مي شود. جسمي که در معرض مرگ واقع مي شود و قواي حياتي از آن زايل شده يا به عبارت ديگر ان را ترک مي گويد، فاقد هرگونه آثار زندگي است و آنگرمينو (= اهريمن) توانايي هيچ گونه دخل وتصرّف و استفاده اي از آن را ندارد. اما پس از وقوع مرگ، کار ديو پليدي و ناپاکي (نو Nasu) آغاز مي شود. اين ديو يکي از شريرترين ديوان معرفي شده است. هر آن گاه که يک مزداپرست به دام مرگ در افتد، ديوان شرير و بدکار بر مرگش شادي هاي کنند.
از نواحي شمالي است که اين ديوان به بدکاري و دخالت مي پردازند. بنابر پندار ايرانيان خاوري، نواحي شمالي جايگاه و خاستگاه شياطين و عناصر شر است. جاهايي که سراسر پوشيده از بيابان هاي خشک و بي آب است: جايي که در تابستان حولانگاه بادهاي سوزان و در زمستان عرصه ي توفان هاي شديد برف و يخبندان هاي سخت و جايگاه قبايل شرير و بدکار است.
ديو سهم گين و ترسناک و حمله کنند: «دروج- نسوش» Druj- Nasush به صورت و ريخت مگس از نواحي شمالي به پرواز درآمده و جسد را مورد حمله قرار مي دهد. با سرعت و تندي، مگس با تخم ريزي، جسد را به سوي فساد، تباهي و گنديدگي سوق مي دهد. و به همين علت است که مگس را از جمله ي کثيف ترين حشرات دانسته و به کنايه بزرگ ترين ديو عامل اهريمن معرفي مي کنند. بيني، چشم، دهان و گوش -کانون هاي نخستين حمله از سوي اين حشره ي بسيار پليد است و از همين سوراخ هاي مورد اشاره است که پليدي و فساد با سرعت به بخش هاي دروني بدن راه مي يابد.
خدایا چه کسی تو رادراغوش گرفته که اینچنین ارامی؟ Д Ŧ Ŀ ã s![[تصویر: 91.gif]](http://blogcod.parsskin.com/zibasazi/other/1/91.gif)
![[تصویر: 78.gif]](http://blogcod.parsskin.com/zibasazi/joda-konandeh/78.gif)