مراقبه روزانه از کتاب "یکسال معجزه"

بیست و نهم تیر:   چقدر غم انگیز است این حقیقت که تعدادی از انسانها تا زمان مرگشان، روح خود را در کنترل خویش ندارند. افکارشان، از عقاید شخصی دیگر ناشی می شود، زندگی شان سراسر تقلید و احساساتشان قیمت گذاری شده است.

   کجا باید انرژی خود را صرف کنم؟ آیا تمرکز خود را بر کارهای خوب و مثبت بگذارم؟ آیا شهامت انجام کارهای ماجراجویانه دارم؟ آیا افکارم را به دشت های سرسبزی که دوست دارد هدایت کنم؟ ذهن من به الگوهای فکری منفی که باعث به وجود آمدن مشکلات زندگیست گرایش دارد. آیا از وقتی شروع به مصرف نیکوتین کردم از رشد باز ماندم؟ در اعماق ذهنم چیزی می گوید هنوز فرصتی برای رشد داری! من مسئول بهبود خود هستم. من نمی توانم کسی را کنترل کنم یا تغییر دهم. باید وقتی وسوسه دخالت در کاری یا چیزی که به من مربوط نیست را دارم لحظه ای تفکر و به عاقبت آن بیندیشم. هرگاه به اشتباه خود پی برده و در صدد رفع آن برآیم، مسئولیت زندگی و بهبود خود را بر عهده گرفته ام. پذیرش اشتباه نشانه ای از فروتنی و تسلیم است که نیازمند شهامت و صداقت عمیق با خود است.

برای امروز، بابت رشد خود از زمان آشنایی با برنامه شکرگزارم.